രുദ്രന്റെ പ്രാർത്ഥനകൾ

 

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം

സ്കന്ദം 10 / അദ്ധ്യായം 63 / ശ്ലോകം 34-45

*******************************************************************************************

ശ്ലോകം 34

ശ്രീരുദ്ര ഉവാച

ത്വം ഹി ബ്രഹ്മ പരം ജ്യോതിർഗുഢം ബ്രഹ്മണി വാങ്മയേ

യം പശ്യന്ത്യമലാത്മാന ആകാശമിവ കേവലം

വിവർത്തനം

ശ്രീ രുദ്രൻ പറഞ്ഞു. അങ്ങ് നിരപേക്ഷസത്യവും പരമജ്യോതിസ്സും നിരപേക്ഷത്തിന്റെ വാഗ്മയരൂപത്തിൽ (വേദങ്ങളിൽ) ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന നിഗൂഢതയുമാകുന്നു. ശുദ്ധമായ ഹൃദയമുള്ളവർക്ക് അങ്ങയെക്കാണാൻ കഴിയും, കാരണം ആകാശം പോലെ നിർമ്മലമാണങ്ങ്.

 

ശ്ലോകം 35-36

നാഭിർന്നഭോfഗ്നിർമുഖമംബു രേതോ

ദ്യൗഃ ശീർഷമാശാ ശുതിരങ്ഘ്രിരുർവീ

ചന്ദ്രാ മനോ യസ്യ ദൃഗർക്ക ആത്മാ

അഹം സമുദ്രോ ജഠരം ഭുജേന്ദ്രഃ

 

രോമാണി യസ്യൗഷധയോ£൦ബുവാഹാ

കേശാ വിരിഞ്ചോ ധിഷണാ വിസർഗഃ

പ്രജാപതിർഹൃദയം യസ്യ ധർമ്മഃ

സ വൈ ഭവാൻ പുരുഷോ ലോകകല്പഃ

വിവർത്തനം

ആകാശം അങ്ങയുടെ നാഭിയും അഗ്നി മുഖവും ജലം ശുക്ലവും സ്വർഗ്ഗം  ശിരസ്സുമാണ്. പ്രധാന ദിക്കുകൾ അങ്ങയുടെ ചെവികളും ഔഷധസസ്യങ്ങൾ  അങ്ങയുടെ ശരീരരോമങ്ങളും. മഴമേഘങ്ങൾ അങ്ങയുടെ ശിരോ രോമങ്ങളുമാണ്. ഭൂമി അങ്ങയുടെ പാദവും ചന്ദ്രൻ അങ്ങയുടെ മനസ്സുമാണ്. ഞാൻ അങ്ങയുടെ അഹങ്കാരമാണ്. സമുദ്രം അങ്ങയുടെ ഉദരവും ഇന്ദ്രൻ കരങ്ങളും ബ്രഹ്മാവ് ബുദ്ധിയും പ്രജാപതി അങ്ങ യുടെ ജനനേന്ദ്രിയവുമാണ്. ധർമ്മം അങ്ങയുടെ ഹൃദയമാണ്. ലോകസ്രഷ്ടാവായ  അങ്ങ് ആദിപുരുഷനാണ്.

 

 

 

ശ്ലോകം 37

തവാവതാരോ £യമകുധാമൻ

ധർമ്മസ്യ ഗുപ്ത്യൈ ജഗതോ ഹിതായ

വയം ച സർവേ ഭവതാനുഭാവിതാ

വിഭാവയാമോ ഭുവനാനി സപ്ത

വിവർത്തനം

ഹേ അമേയശക്തിമാനായ ഭഗവാനേ, ധർമ്മതത്ത്വങ്ങൾ ഉയർത്തിപ് ടിക്കാനും പ്രപഞ്ചത്തിനാകെ നന്മ കൈവരുത്താനുമാണ് അങ്ങ് ഭൗതി ലോകത്തിൽ ഇപ്പോൾ അവതരിച്ചിരിക്കുന്നത്. അങ്ങയുടെ അനുഗ്രഹത്തെയും പരിപാലനത്തെയും ആശ്രയിച്ചു കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ദേവന്മാർ എഴു ഭവനങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ച് പാലിക്കുന്നു.

 

ശ്ലോകം 38

ത്വമേക ആദ്യഃ പുരുഷോfദ്വിതീയ

സ്തുര്യ സ്വദൃഗ്ഘേതുരഹേതുരീശഃ

പ്രതീയസേ£ഥാപി യഥാവികാരം

സ്വമായയാ സർവ്വഗുണപ്രസിദ്ധ്യൈ

വിവർത്തനം

അങ്ങ് ആദിപുരുഷനും അദ്വിതീയനും അതീന്ദ്രിയനും സ്വയം ആവിർ ഭവിക്കുന്നവനുമാണ്. സ്വയം കാരണമില്ലാത്തവനും സർവ്വകാരണകാരണനും പരമനിയന്താവുമാണ്. എങ്കിലും സർവ്വഗുണങ്ങളും ഗ്രഹിക്കപ്പെടാൻ വേണ്ടി അങ്ങയുടെ മായാശക്തികൊണ്ട് വസ്തുവിന്റെ വിവിധഭേദങ്ങളിൽ അറിയപ്പെടുന്നു.

 

ശ്ലോകം 39

യഥൈവ സൂര്യഃ പിഹിതഃ ഛായയാ സ്വയാ

ഛായാം ച രൂപാണി ച സഞ്ചകാസ്തി

ഏവം ഗുണേനാപിഹിതോ ഗുണാംസ്ത്വ

മാത്മപ്രദീപോ ഗുണിനശ്ച ഭൂമൻ!

വിവർത്തനം

ഹേ പരമശക്താ, മേഘത്താൽ മറയ്ക്കപ്പെട്ടാലും സൂര്യൻ മേഘത്ത യും മറ്റു ദൃശ്യരൂപങ്ങളെയും പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. അതുപോലെ ഭൗതിക ഗുണങ്ങളാൽ അങ്ങ് മറയ്ക്കപ്പെട്ടിരുന്നാലും സ്വയം പ്രകാശിക്കുന്നവനായ അങ്ങ് ആ ഗുണങ്ങളെയും അവ കൈക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജീവാത്മാക്ക ളെയും ഒപ്പം പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു.

 

 

ശ്ലോകം 40

യൻ മായാമോഹിതധിയഃ പുത്രദാരഗൃഹാദിഷു

ഉൻമജ്ജന്തി നിമജ്ജന്തി പ്രസക്താ വൃജിനാർണ്ണവേ

വിവർത്തനം

അങ്ങയുടെ മായയാൽ മോഹിതമായ ബുദ്ധിയോടു കൂടിയവർ പുത്രന്മാർ, ഭാര്യ, ഗൃഹം തുടങ്ങിയവയിൽ അത്യാസക്തരാകുന്നു . ഭൗതികക്ലേശങ്ങളിൽ നിമഗ്നരായവർ ചിലപ്പോൾ ഉപരിതലത്തിലേക്ക് പൊങ്ങുകയും ചിലപ്പോൾ താഴുകയും ചെയ്യുന്നു.

 

ശ്ലോകം 41

ദേവദത്തമിമം ലബ്ധ്വാ നൃലോകമജിതേന്ദ്രിയഃ

യോ നാദ്രിയേത ത്വത്പാദൗ സ ശോച്യോ ഹ്യാത്മവഞ്ചകഃ

വിവർത്തനം

ഭഗവാന്റെ വരപ്രസാദമായ മനുഷ്യജന്മം ലഭിച്ചിട്ടും സ്വന്തം ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ ജയിക്കാത്തവന്റേയും അങ്ങയുടെ പാദങ്ങളെ ആദരിക്കാത്തവന്റേയും അവസ്ഥ ശോചനീയമാണ്. കാരണം അവൻ സ്വയം വഞ്ചിക്കുന്നു.

 

ശ്ലോകം 42

യസ്ത്വാം വിസൃജതേ മർത്ത്യ ആത്മാനം പ്രിയമീശ്വരം

വിപര്യയേന്ദ്രിയാർത്ഥാർത്ഥം വിഷമത്ത്യമൃതം ത്യജൻ

വിവർത്തനം

ആത്മാവും ആത്മമിത്രവും നിയന്താവുമായ അങ്ങയെ വിപരീത സ്വഭാവത്തോടു കൂടിയ, ഇന്ദ്രിയ സുഖം നൽകുന്ന വസ്തുക്കൾക്കുവേണ്ടി ഉപേക്ഷിക്കുന്ന മർത്ത്യൻ അമൃതത്തെ ത്യജിച്ച് വിഷം ഭുജിക്കുന്നവനാകുന്നു.

 

ശ്ലോകം 43

അഹം ബ്രഹ്മാഥ വിബുധാ മുനയശ്ചാമലാശയാഃ

സർവ്വാത്മനാ പ്രപന്നാസ്ത്വാമാത്മാനം പ്രേഷ്ഠമീശ്വരം

വിവർത്തനം

ഞാനും ബ്രഹ്മാവും മറ്റു ദേവന്മാരും വിശുദ്ധരായ മുനിമാരും പ്രിയപ്പെട്ട ആത്മാവും നിയന്താവുമായ അങ്ങയെ സർവ്വാത്മനാ ശരണം പ്രാപിച്ചവരാണ്.

 

 

 

ശ്ലോകം 44

തം ത്വാ ജഗത്സ്ഥിത്യുദയാന്തഹേതും

സമം പ്രശാന്തം സുഹൃദാത്മദൈവം

അനന്യമേകം ജഗദാത്മകേതം

ഭവാപവർഗ്ഗായ ഭജാമ ദേവം

വിവർത്തനം

ഭൗതിക ക്ലേശങ്ങളിൽ നിന്നു മുക്തരാകാൻ വേണ്ടി ഞങ്ങൾ പരമപുരുഷനായ അങ്ങയെ ഭജിക്കുന്നു. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ പരിപാലകനും അതിന്റെ ഉദ്ഭവത്തിനും നാശത്തിനും ഹേതുവുമാണ് അങ്ങ്. സമചിത്തനും സദാ പ്രശാന്തനും ആയ അങ്ങാണ് യഥാർത്ഥ മിത്രവും ആത്മാവും ആരാധ്യപുരുഷനും. അദ്വിതീയനായ അങ്ങ് സർവ്വലോകങ്ങൾക്കും ആത്മാക്കൾക്കും ആശ്രയമാണ്.

 

ശ്ലോകം 45

അയം മമേഷ്ടാ ദയിതോfനുവർത്തീ

മയാഭയം ദത്തമമുഷ്യ ദേവ!

സമ്പാദ്യതാം തദ് ഭവതഃ പ്രസാദോ

യഥാ ഹി തേ ദൈത്യപതൗ പ്രസാദഃ

വിവർത്തനം

ഈ ബാണാസുരൻ എനിക്കു പ്രിയപ്പെട്ടവനും എന്നെ അനുസരിക്കു ന്നവനുമാകുന്നു. അവനു ഞാൻ ഭയവിമുക്തി നൽകിയിട്ടുണ്ട്. അതിനാൽ ഹേ ഭഗവാനേ, അങ്ങിവനോടു കരുണ കാണിക്കണം. അസുരാധിപതിയായ പ്രഹ്ലാദനിലെന്നപോലെ ഇവനിലും അങ്ങ് പ്രസാദിക്കേണമേ.

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ

കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ

ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ

രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി ഗൂഗിൾ പ്ലേസ്റ്റോറിൽ നിന്ന് ടെലഗ്രാം ആപ്ലിക്കേഷൻ ഇൻസ്റ്റാൾ ചെയ്യുക അതിനു ശേഷം താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .

ടെലഗ്രാം

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

https://t.me/suddhabhaktimalayalam

വെബ്സൈറ്റ്

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

www.suddhabhaktimalayalam.com

മുചുകുന്ദ മഹാരാജാവിന്റ പ്രാർത്ഥനകൾ

 

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം

സ്കന്ദം 10 / അദ്ധ്യായം 63 / ശ്ലോകം 45-57

*******************************************************************************************

ശ്ലോകം 45

ശ്രീ മുചുകുന്ദ ഉവാച

വിമോഹിതോ£ യം  ജന ഈശ! മായയാ

ത്വദീയയാ ത്വാം ന ഭജത്യനർത്ഥദൃക്

സുഖായ ദുഃഖപ്രഭവേഷു സജ്ജതേ

ഗൃഹേഷു യോഷിത് പുരുഷശ്ച വഞ്ചിതഃ

വിവർത്തനം

ശ്രീ മുചുകുന്ദൻ പറഞ്ഞു: ഹേ ഭഗവൻ, ഈ ഭൂമിയിലെ സ്ത്രീപുരുഷന്മാരുൾപ്പെടുന്ന എല്ലാ ജനങ്ങളും അങ്ങയുടെ മായാശക്തിയാൽ വിമോഹിതരാണ്. എന്താണ് യഥാർത്ഥ ശ്രയസ്സെന്ന് തിരിച്ചറിയാത്തതിനാൽ അങ്ങയെ ഭജിക്കാതെ അവർ കുടുംബവ്യവഹാരങ്ങളിൽ കുരുങ്ങി ആനന്ദമന്വേഷിച്ച് വഞ്ചിതരാകുന്നു. അവയാകട്ടെ യഥാർത്ഥത്തിൽ ദുഃഖത്തിന്റെ പ്രഭവങ്ങളാകുന്നു.

 

ശ്ലോകം 46

ലബ്ധ്വാ ജനോ ദുർല്ലഭമത്ര മാനുഷം

കഥഞ്ചിദവ്യംഗമയത്നതോ £ നഘ!

പാദാരവിന്ദം ന ഭജത്യസന്മതിർ-

ഗൃഹാന്ധകൂപേ പതിതോ യഥാ പശുഃ

വിവർത്തനം

ദുർലഭമായ മനുഷ്യജന്മം ലഭിച്ചിട്ടും അങ്ങയെ ഭജിക്കാത്ത ഒരുവൻ മലിനമായ മനോബുദ്ധിയുള്ളവനാണ്. അന്ധകൂപത്തിലകപ്പെട്ട ഒരു മൃഗത്തെപ്പോലെ അയാൾ ഗൃഹമാകുന്ന അന്ധകൂപത്തിൽ പതിച്ചിരിക്കുന്നു.

 

ശ്ലോകം 47

മമൈഷ കാലോ£ജിത! നിഷ്ഫലോ ഗതോ

രാജ്യശ്രിയോന്നദ്ധമദസ്യ ഭൂപതേഃ

മർത്ത്യാത്മബുദ്ധേഃ സുതദാരകോശഭൂ-

ഷ്വാസജ്ജമാനസ്യ ദുരന്തചിന്തയാ

 

 

വിവർത്തനം

ഹേ, അജയ്യനായ ഭഗവാനേ, ഒരു രാജാവെന്ന നിലയിൽ എനിക്കുള്ള അധികാരവും സമ്പത്തും കാരണം കൂടുതൽ കൂടുതൽ മത്തനായി ഞാൻ കാലം മുഴുവൻ പാഴാക്കി. ഈ നശ്വരദേഹം ഞാനാണെന്നു തെറ്റിദ്ധരിച്ച് മക്കൾ, ഭാര്യമാർ, ഖജനാവ്, ഭൂമി എന്നിവയിൽ മമതയേറിയിട്ട് ഞാൻ അവസാനമില്ലാത്ത ഉത്കണ്ഠയനുഭവിച്ചു.

 

ശ്ലോകം 48

കളേബരേ£ സ്മിൻ ഘടകുഡ്യസന്നിഭേ

നിരൂഢമാനോ നരദേവ ഇത്യഹം

വൃതോ രഥേഭാശ്വപദാത്യനീകപൈർ-

ഗാം പര്യടംസ്ത്വാഗണയൻസുദുർമ്മദഃ

 

വിവർത്തനം

ഒരു കുടമോ ചുമരോ പോലുള്ള ഒരു ഭൗതികവസ്തു മാത്രമായ ഈ ശരീരമാണ് താനെന്ന് അഹങ്കാരത്തോടെ ഞാൻ കരുതി. മനുഷ്യർക്കിടയിലെ ദേവനാണു ഞാനെന്നു ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട്, തേരും കുതിരയും ആനയും കാലാൾപ്പടയും സേനാധിപന്മാരുമൊത്ത് എന്റെ ഗർവ്വ് കൊണ്ടുണ്ടായ മതി ഭ്രമത്താൽ അങ്ങയെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ലോകം ചുറ്റി.

 

ശ്ലോകം 49

പ്രമത്തമുച്ചൈരിതികൃത്യചിന്തയാ

പ്രവൃദ്ധലോഭം വിഷയേഷു ലാലസം

ത്വമപ്രമത്തഃ സഹസാഭിപദ്യസേ

ക്ഷുല്ലേലിഹാനോ£ ഹിരിവാഖുമന്തകഃ

വിവർത്തനം

ഇനിയെന്താണു ചെയ്യേണ്ടതെന്നുള്ള ചിന്തയാൽ മത്തു പിടിച്ച് ഇന്ദ്രിയസുഖങ്ങളിൽ ആനന്ദം കണ്ടെത്തി നടന്ന ഒരു വ്യക്തി പെട്ടെന്ന് അങ്ങയെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നു. അങ്ങ് സദാജാഗരൂകനാണ്. വിശപ്പിനാൽ വിഷപ്പല്ലു നക്കി നടക്കുന്ന പാമ്പ് എലിയുടെ മുന്നിലെന്നപോലെ ആ പുരുഷന്റെ മുന്നിൽ കാലനായി അങ്ങ് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു.

 

ശ്ലോകം 50

പുരാ രഥൈർഹേമപരിഷ്കൃതൈശ്ചരൻ

മതംഗജൈർവാ നരദേവസംജ്ഞിതഃ

സ ഏവ കാലേന ദുരത്യയേന തേ

കളേവരോ വിട്കൃമിഭസ്മസംജ്ഞിതഃ

വിവർത്തനം

പണ്ട് മത്തഗജങ്ങളുടെ പുറത്തും സ്വർണ്ണരഥങ്ങളിലും സഞ്ചരിച്ച “രാജാവ്” എന്ന് അറിയപ്പെട്ട ആ ശരീരം തന്നെ അങ്ങയുടെ പ്രതിരോധിക്കാനാവാത്ത കാലത്തിന്റെ ശക്തിയാൽ “മലം", “കൃമി”, “ഭസ്മം” എന്നൊക്കെ വിളിക്കപ്പെടുന്നു.

 

ശ്ലോകം 51

നിർജ്ജിത്യ ദിക്ചക്രമഭൂതവിഗ്രഹോ

വരാസനസ്ഥഃ സമരാജവന്ദിതഃ

ഗൃഹേഷു മൈഥുന്യസുഖേഷു യോഷിതാം

ക്രീഡാമൃഗഃ  പൂരുഷ ഈശ! നീയതേ

വിവർത്തനം

എല്ലാ ദിക്കുകളെയും ജയിച്ച് എതിരാളികൾ ഇല്ലാതെ, പണ്ട് സമന്മാരായിരുന്ന രാജാക്കന്മാരാൽ വാഴ്ത്തപ്പെട്ട് ശ്രേഷ്ഠമായ രാജസിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നവനും രതിസുഖം  ച്ചലഭിക്കുന്ന സ്ത്രീകളുടെ കിടപ്പറയിൽ കയറിയാൽ അവരുടെ വളർത്തുമൃഗത്തെപ്പോലെയായിത്തീരുന്നു.

 

ശ്ലോകം 52

കരോതി കർമ്മാണി തപസ്സുനിഷ്ഠിതോ

നിവൃത്തഭോഗസ്തദപേക്ഷയാ ദദത്

പുനശ്ച ഭൂയാസയമഹം സ്വരാഡിതി

പ്രവൃദ്ധതർഷോ ന സുഖായ കല്പതേ

വിവർത്തനം

ഇപ്പോഴനുഭവിക്കുന്നതിനെക്കാൾ കൂടുതൽ ശക്തിയും അധികാരവും ലഭിക്കണമെന്ന ആഗ്രഹത്താൽ രാജാക്കന്മാർ വ്രതങ്ങളനുഷ്ഠിച്ചും ഭോഗങ്ങളെ ഉപേക്ഷിച്ചും വളരെ കർശനമായി തങ്ങളുടെ കടമകൾ നിർവഹിക്കുന്നു. “ഞാൻ സ്വതന്ത്രനും പരമാധികാരിയുമാണ്” എന്നു ചിന്തിക്കുന്ന അവരുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ വളരെ അനിയന്ത്രിതമാകയാൽ അവർക്കൊരിക്കലും സന്തോഷം ലഭിക്കുന്നില്ല.

 

ശ്ലോകം 53

ഭവാപവർഗ്ഗോ ഭ്രമതോ യദാ ഭവേജ്-

ജനസ്യ തർഹ്യച്യുത! സത്സമാഗമഃ

സത്സംഗമോ യർഹി തദൈവ സദ്ഗതൗ

പരാവരേശേ ത്വയി ജായതേ മതിഃ

 

 

വിവർത്തനം

ഇങ്ങനെ അലഞ്ഞ് നടക്കുന്ന ഒരാത്മാവിന്റെ ഭൗതികജന്മം അവസാനിക്കുമ്പോൾ ഹേ അച്യുതാ, അയാൾക്ക് അങ്ങയുടെ ഭക്തരുമായി സംഗമുണ്ടായേക്കാം. അവരുമായി സംസർഗ്ഗത്തിലേർപ്പെടുമ്പോൾ അവന് ഭക്തന്മാരുടെ പരമലക്ഷ്യവും സർവ്വത്തിന്റെയും കാരണവും ഫലവും ആയ അങ്ങയിൽ ഭക്തി ഉണരുന്നു.

ശ്ലോകം 54

മന്യേ മമാനുഗ്രഹ ഈശ! തേ കൃതോ

രാജ്യാനുബന്ധാപഗമോ യദൃച്ഛയാ

യഃ പ്രാർത്ഥ്യതേ സാധുഭിരേകചര്യയാ

വനം വിവിക്ഷദ്ഭിരഖണ്ഡഭൂമിപൈഃ

വിവർത്തനം

പ്രഭോ, എനിക്ക് രാജ്യത്തോടുള്ള മമത സ്വാഭാവികമായി ഇല്ലാതായത് അങ്ങയുടെ കരുണ കൊണ്ടാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. വൻ സാമാജ്യങ്ങളുടെ ശ്രേഷ്ഠരായ ഭരണാധിപന്മാർ ഏകാന്തജീവിതം നയിക്കാൻ വനം പൂകാനാഗ്രഹിക്കുന്ന വേളയിൽ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് ഈ സ്വാതന്ത്യത്തിനു വേണ്ടിയാണ്.

 

ശ്ലോകം 55

ന കാമയേ£ ന്യം തവ പാദസേവനാ-

ദകിഞ്ചനപ്രാർത്ഥ്യതമാദ്വരം വിഭോ!

ആരാധ്യ കസ്ത്വാം ഹ്യപവർഗ്ഗദം ഹരേ!

വൃണീത ആര്യോ വരമാത്മബന്ധനം

വിവർത്തനം

ഹേ സർവ്വശക്താ, അങ്ങയുടെ പാദാരവിന്ദങ്ങളെ സേവിക്കുന്നതൊഴികെയുള്ള ഒരു വരവും ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നില്ല, ഭൗതികാസക്തികൾ വെടിഞ്ഞവരൊക്കെ ആശിക്കുന്നത് അതിനു വേണ്ടിയാണല്ലോ. അല്ലയോ മോക്ഷപ്രദായകനായ ശ്രീ ഹരീ, ആത്മാവബോധം ലഭിച്ച് അങ്ങയെ ആരാധിക്കുന്ന ഏതൊരുവനാണ് ബന്ധനത്തിനു കാരണമാകുന്ന വരം ചോദിക്കുക?

 

ശ്ലോകം 56

തസ്മാദ്വിസൃജ്യാശിഷ ഈശ! സർവ്വതോ

രജസ്തമസ്സത്ത്വഗുണാനുബന്ധനാഃ

നിരഞ്ജനം നിർഗ്ഗുണമദ്വയം പരം

ത്വാം ജ്ഞാപ്തിമാത്രം പുരുഷം വ്രജാമ്യഹം

 

 

വിവർത്തനം

അതിനാൽ സത്വരജസ്തമോഗുണങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട എല്ലാ ഭൗതികമോഹങ്ങളും വെടിഞ്ഞ് പരമപുരുഷനായ അങ്ങയെ ഞാൻ അഭയം പ്രാപിക്കുന്നു. നിരഞ്ജനനും നിർഗുണനും പരമനിരപേക്ഷസത്യവും ശുദ്ധജ്ഞാനസ്വരൂപനുമാണങ്ങ്.

 

ശ്ലോകം 57

ചിരമിഹ വൃജിനാർത്തസ്തപ്യമാനോ£ നുതാപൈ-

രവിതൃഷഷഡമിത്രോ£ ലബ്ധശാന്തിഃ കഥഞ്ചിത്

ശരണദ! സമുപേതസ്ത്വത്പദാബ്ജം പരാത്മ-

ന്നഭയമൃതമശോകം പാഹി മാ££ പന്നമീശ

 

വിവർത്തനം

ഏറെക്കാലമായി ഈ ലോകത്തിലെ കഷ്ടപ്പാടുകളാൽ പീഡിതനായി ഞാൻ വ്യസനിച്ചു. തൃപ്തിപ്പെടുത്താനാകാത്ത എന്റെ ആറ് ശത്രുക്കളാൽ എനിക്ക് ശാന്തി കാണാനായില്ല. അതിനാൽ ഹേ അഭയദായകാ, ഹേ പരമാത്മൻ, എന്നെ രക്ഷിച്ചാലും. ഒരുവനെ ഭയത്തിൽ നിന്നും ശോകത്തിൽ നിന്നും മോചിപ്പിക്കുന്ന സത്യമായ അങ്ങയുടെ പാദങ്ങളെ ഭാഗ്യംകൊണ്ട്, ആപത്തുകൾക്കു നടുവിലും ഞാൻ സമീപിച്ചിരിക്കുന്നു.