Home

Thursday, October 28, 2021

ഗോലോക വൃന്ദാവനത്തിൽ രാധാ കുണ്ഡത്തിന്റെ ഉത്ഭവം

 


ആദിപുരാണത്തിൽ രാധാ കുണ്ഡവും ശ്യാമ കുണ്ഡവും ആത്മീയലോകത്ത് ആദ്യമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടതെങ്ങനെയെന്ന് വിവരിക്കുന്നു. ഒരു ദിവസം ഗോലോക വൃന്ദാവനത്തിൽ  ശ്രീ രാധയും കൃഷ്ണനും ഗോപികമാർ ഒരുക്കിയ രത്ന സിംഹാസനത്തിൽ വന നികുഞ്ജത്തിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. രാധാ റാണിയുടെ സഹവാസത്തിന്റെ ആനന്ദത്തിൽ ആഴത്തിൽ ലയിച്ച കൃഷ്ണൻ പെട്ടെന്ന് തീവ്രമായ സ്നേഹത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. കൃഷ്ണന്റെ വികാരങ്ങൾ വളരെ തീവ്രമായിരുന്നു, ഭഗവാനിൽ രാധാറാണിയുടെ ഭാവം കാണപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. ആ ഭാവം വർദ്ധിച്ചപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ രാധയുടെ രൂപം സ്വീകരിച്ചു. ആ രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും ഭഗവാൻ കണ്ണുനീർ പൊഴിക്കുകയും കൃഷ്ണനാമം വീണ്ടും വീണ്ടും വിളിക്കുകയും ചെയ്തു; പിന്നീട് നിരാശയോടെ, കൃഷ്ണനെ തന്നെ  അന്വേഷിച്ച് അടുത്തുള്ള കാട്ടിലേക്ക് ഓടി.

അടുത്തുള്ള വനത്തിൽ അപ്രത്യക്ഷനായ കൃഷ്ണനെ തന്റെ സ്വന്തം രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും കണ്ടപ്പോൾ, രാധാറാണിയും തീവ്രമായ സ്നേഹത്തിന്റെ ഭാവത്തിലേക്ക്   പ്രവേശിച്ചു. രാധാറാണിയുടെ വികാരങ്ങൾ വളരെ തീവ്രമായിരുന്നു, അവൾ കൃഷ്ണന്റെ ഭാവവും രൂപവും സ്വീകരിച്ചു. കണ്ണുനീർ പൊഴിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ രാധയുടെ പേര് വീണ്ടും വീണ്ടും വിളിച്ചുപറയാൻ തുടങ്ങി. രാധാറാണിയുടെ പെട്ടെന്നുള്ള രൂപമാറ്റവും തീവ്രമായ ഭാവവും നിരീക്ഷിച്ച ഗോപികമാർ പലവിധത്തിൽ അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഫലമുണ്ടായില്ല.

ഗോപികമാരിൽ ചിലർ വനത്തിൽ പ്രവേശിച്ച് കൃഷ്ണനെ കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിച്ചു. കുറെ നേരം അന്വേഷിച്ച ശേഷം, ഗോപികമാർ കൃഷ്ണനെ കണ്ടെത്തുകയും, ഒരു പരിധിവരെ സമാധാനിപ്പിച്ച ശേഷം, രാധാറാണിയുടെ ദയനീയാവസ്ഥ അറിയിക്കുകയും ചെയ്തു. സ്ഥിതിഗതികൾ മനസ്സിലാക്കിയ കൃഷ്ണൻ ഉടൻ തന്നെ രാധാറാണിയുടെ അടുത്ത് പോകാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ആകാശത്ത് നിന്ന് ഒരു സ്വർഗ്ഗീയ ശബ്ദം, രാധാറാണിയുടെ നവാക്ഷര മന്ത്രം ജപിച്ചാൽ ഉടൻ പ്രത്യക്ഷമാകുമെന്ന് അറിയിച്ചു.

അപ്പോഴും രാധാറാണിയുടെ രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും ഉണ്ടായിരുന്ന കൃഷ്ണൻ, തുടർന്ന് നവാക്ഷര മന്ത്രം ജപിക്കുകയും, രാധാറാണി ഉടൻ അവിടെ വന്ന് കൃഷ്ണന്റെ മുമ്പിൽ നിൽക്കുകയും ചെയ്തു. തല ചെറുതായി കുനിഞ്ഞ്, ലജ്ജയോടെ നിലത്തേക്ക് നോക്കുന്ന കണ്ണുകളോടെ, കൃഷ്ണൻ അവളെ മധുരവാക്കുകളിൽ അഭിസംബോധന ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ രാധാറാണി ശ്രദ്ധിച്ചു.

"എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട രാധേ, ഞാൻ നിന്റെ നിത്യദാസനാണ്. നിനക്ക് ഉചിതമെന്ന് തോന്നുന്ന വിധത്തിൽ എനിക്ക് ശിക്ഷ തരൂ. എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട രാധേ, വേർപാടിൽ ഞാൻ നിന്നെ കരയിപ്പിക്കുകയും വേദനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഞാനും കരയുകയും പരിധിയില്ലാതെ കഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്തു. നോക്കൂ, നമ്മളുടെ കണ്ണുനീർ രണ്ട് കുണ്ഡങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു, റാണിയുടെ കണ്ണുനീർ കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച കുണ്ഡം രാധാ- കുണ്ഡം എന്നും എന്റെ കണ്ണുനീർ കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച കുണ്ഡം ശ്യാമ- കുണ്ഡം എന്നും അറിയപ്പെടും.

കൃഷ്ണനിൽ നിന്ന് ഇത് കേട്ട്, രാധാറാണി ശാന്തയായി, തങ്ങളുടെ വിഷമം ഉപേക്ഷിച്ചത് ഗോപികമാർ സന്തുഷ്ടരായി. രാധയും കൃഷ്ണയും പിന്നീട് പുതുതായി രൂപീകരിച്ച രണ്ട് കുണ്ഡങ്ങളിൽ കുളിക്കാൻ പോയി. രാധാറാണി കണ്ണീരിൽ നിറച്ച രാധാകുണ്ഡിൽ മുങ്ങിയപ്പോൾ, എല്ലാ ഗോപികമാരെയും സന്തോഷിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് രാധാറാണി ഉടൻ തന്നെ തന്റെ യഥാർത്ഥ രൂപം വീണ്ടെടുത്തു. കൃഷ്ണൻ കണ്ണീരിൽ നിറച്ച ശ്യാമ- കുണ്ഡിൽ മുങ്ങിയപ്പോൾ ഉടൻ തന്നെ തന്റെ യഥാർത്ഥ രൂപം വീണ്ടെടുത്തു.

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ
രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി ഗൂഗിൾ പ്ലേസ്റ്റോറിൽ നിന്ന് ടെലഗ്രാം ആപ്ലിക്കേഷൻ ഇൻസ്റ്റാൾ ചെയ്യുക അതിനു ശേഷം താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .


ടെലഗ്രാം

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

https://t.me/suddhabhaktimalayalam


വെബ്സൈറ്റ്

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


https://suddhabhaktimalayalam.com

Tuesday, October 26, 2021

ശ്രീല നരോത്തമ ദാസ് താക്കൂർ


അവതരണം/ വിവർത്തനം - ശുദ്ധഭക്തി വൃന്ദം


ശ്രീമദ് ഗൗരപ്രിയ ലോകനാഥ പദാബ്ജ- സത് പദം

രാധാ- കൃഷ്ണ രസോന്മത്തം വന്ദേ ശ്രീമാൻ നരോത്തം


ശ്രീ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭുവിന് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ട ശ്രീമദ് ലോകനാഥ ഗോസ്വാമിയുടെ പാദകമലങ്ങളിലെ തേനീച്ചയായ ശ്രീല നരോത്തമ ദാസ് താക്കൂറിനെ ഞാൻ ആരാധിക്കുന്നു. രാധാ- കൃഷ്ണ പ്രേമത്തിൽ അദ്ദേഹം സദാ മുഴുകിയിരുന്നു.


ഭഗവാൻ ചൈതന്യൻ കിഴക്കൻ ബംഗാളിൽ





ഒരിക്കൽ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭു തന്റെ എല്ലാ സഹചാരികളോടൊത്തും കിഴക്കൻ ബംഗാളിലെ ഖേത്തൂരി സന്ദർശിക്കുകയായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് ചൈതന്യ ഭഗവാൻ കരഞ്ഞു തുടങ്ങി, "നരോത്തമാ, നരോത്തമാ, എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട നരോത്തമാ, നീ എവിടെയാണ്?" ഭഗവാന്റെ സഹചാരികൾ വളരെ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു, കാരണം അവർക്ക് നരോത്തമൻ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ആരെയും അറിയില്ലായിരുന്നു. "ആരാണ് നരോത്തമൻ?" അവർ ചോദിച്ചു.


ഭഗവാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു, "ഭാവിയിൽ നരോത്തമൻ വരും." അടുത്ത ദിവസം ചൈതന്യ പത്മാ നദിയിൽ കുളിച്ചപ്പോൾ, അദ്ദേഹം തന്റെ ദിവ്യസ്നേഹം നദിക്ക് നൽകി, ഭാവിയിൽ നരോത്തമന് നൽകണമെന്ന് നദിയോട് അഭ്യർത്ഥിച്ചു.


നരോത്തമനെ എങ്ങനെ തിരിച്ചറിയാനാകുമെന്ന് പത്മാ നദി ചോദിച്ചു, ഭഗവാൻ പറഞ്ഞു, "നരോത്തമൻ വരുമ്പോൾ നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ് വെള്ളം കവിഞ്ഞൊഴുകും, നിങ്ങൾക്ക് പരമാനന്ദം അനുഭവപ്പെടും."


നരോത്തമദാസ് താക്കൂറിന്റെ ആഗമനം


കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, നരോത്തം ദാസ് ഠാക്കൂർ ഖേതുരിയിൽ ഒരു പൗർണ്ണമി ദിനത്തിൽ ജനിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ് കൃഷ്ണാനന്ദ ദത്ത, കായസ്ത-ശൂദ്രവർഗ്ഗത്തിലെ അതിസമ്പന്നനായ ഒരു രാജാവായിരുന്നു. കുട്ടിക്കാലത്ത് നരോത്തത്തിന് ആകർഷകമായ സവിശേഷതകളും കറുത്ത നിറവുമായിരുന്നു. ചൈതന്യ മഹാപ്രഭുവിൻറെ അദ്ധ്യാപകരിൽ നിന്ന് നിരവധി ലീലകൾ കേട്ട അദ്ദേഹം മഹാപ്രഭുവിൻറെ ഭക്തനായി. ഒരു ദിവസം അദ്ദേഹം കൊട്ടാരം വിട്ട് പത്മ നദിയിൽ കുളിക്കാൻ പോയി. വളരെ നേരം കഴിഞ്ഞ് കാണാതായാപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബം വിഷമിച്ചു. നരോത്തം എവിടെ?


അവർ എല്ലായിടത്തും തിരഞ്ഞു, പക്ഷേ കണ്ടെത്താനായില്ല. ഒടുവിൽ, നദീതീരത്ത് അവർ സ്വർണ്ണ നിറമുള്ള ബാലൻ ഉന്മത്തനായി  കരഞ്ഞ് നൃത്തം ചെയ്യുന്ന ഒരു  കണ്ടു. അവനെ സമീപിച്ചപ്പോൾ അത് യഥാർത്ഥത്തിൽ നരോത്തനാണെന്ന് അവർക്ക് മനസ്സിലായി. നരോത്തമൻ പത്മാ നദിയിൽ കുളിച്ചപ്പോൾ, ചൈതന്യ ഭഗവാൻ അവിടെ ഏൽപ്പിച്ച് പോയ ഭഗവദ് സ്നേഹം അദ്ദേഹത്തിന് നൽകി. തൽഫലമായി,   അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിറം കറുപ്പിൽ നിന്ന്, ഭഗവാന്റെ നിറത്തോട് സാമ്യമുള്ള സ്വർണ്ണ നിറത്തിലേക്ക് മാറി.


ഇത് അറിയാത്ത അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാതാപിതാക്കൾ, തങ്ങളുടെ മകൻ ഭ്രാന്തനായി എന്ന് കരുതി. ഒരു ശുദ്ധ ഭഗവദ്  ഭക്തന്റെ ഇങ്ങനെയുള്ള പെരുമാറ്റം സ്വാഭാവീകമാണെന്ന് അവർക്ക് മനസ്സിലായില്ല. ഒടുവിൽ നരോത്തം  ശാന്തനായപ്പോൾ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.


പക്ഷേ അന്നുമുതൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിന്ത വൃന്ദാവനത്തിലേക്ക് പോകുന്നതിനെക്കുറിച്ച് മാത്രമായിരുന്നു.  അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് അവരുടെ മകനെക്കുറിച്ച് വലിയ പദ്ധതികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. പിതാവിനുശേഷം അവൻ രാജാവാകണം, അതിനാൽ അവനെ കൊട്ടാരത്തിൽ നിർത്താൻ അവർ ആവുന്നതെല്ലാം ചെയ്തു. പക്ഷേ നരോത്തം തന്റെ മനസ്സ് മാറ്റിയില്ല. അവൻ സമ്പത്തിനെയോ ലൗകിക സുഖങ്ങളെയോ പരിഗണിച്ചില്ല. ആദ്യ അവസരത്തിൽ തന്നെ അദ്ദേഹം ഓടിപ്പോയി. ഒരു രാജാവിന്റെ മകനാണെങ്കിലും, അദ്ദേഹം വൃന്ദാവനത്തിലേക്കുള്ള വഴി മുഴുവൻ നഗ്നപാദനായി ഓടി.


വൃന്ദാവനത്തിൽ


പുണ്യ ധാമമായ  വൃന്ദാവനത്തിലെത്തിയ നരോത്തമൻ  മഹാഭക്തനായിരുന്ന ലോകനാഥ ഗോസ്വാമിയോട് വളരെ അടുപ്പമായി. അദ്ദേഹത്തെ തന്റെ ഗുരുവായി ലഭിക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്തു. ലോകനാഥ ഗോസ്വാമി ചൈതന്യ ഭഗവാന്റെ നേരിട്ടുള്ള സഹചാരി ആയിരുന്നു,  ഇപ്പോൾ വളരെ പ്രായമായി. വിനയം കാരണം, അവൻ ഒരിക്കലും ശിഷ്യരെ സ്വീകരിക്കില്ലെന്ന് പ്രതിജ്ഞയെടുത്തു. എന്നിരുന്നാലും, നരോത്തമൻ  ദൃഢനിശ്ചയം ചെയ്യുകയും പ്രതീക്ഷ കൈവിടാൻ വിസമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തു. എല്ലാ ദിവസവും അദ്ദേഹം രഹസ്യമായി ലോകനാഥ ഗോസ്വാമി പ്രഭാതകൃത്യങ്ങൾക്കായി  ഉപയോഗിച്ച സ്ഥലം (ശൗചാലയം)വൃത്തിയാക്കി.


ലോകനാഥ് ഗോസ്വാമി വളരെ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു, പക്ഷേ ആരാണ് ഇത് ചെയ്യുന്നതെന്ന് മനസിലായില്ല. ഒരു ദിവസം അത് നരോത്തനാണെന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ അദ്ദേഹം അസ്വസ്ഥനും ലജ്ജിതനുമായി. എല്ലാത്തിനുമുപരി, ഒരു രാജാവിന്റെ മകൻ എപ്പോഴാണ് ശൗചാലയം വൃത്തിയാക്കുന്ന പരിചാരകനായത്? ലോകനാഥ ഗോസ്വാമിയുടെ ഹൃദയം കീഴടക്കിയ നരോത്തമൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏക ശിഷ്യനായി മാറിയത് ഇങ്ങനെയാണ്. ലോകനാഥ് അദ്ദേഹത്തോട് പറഞ്ഞു, "നിങ്ങളുടെ നിശ്ചയദാർഢ്യം എന്റേതിനേക്കാൾ ശക്തമാണ്. അതിനുപുറമെ, നിങ്ങളെപ്പോലുള്ള ഒരു ശിഷ്യനെ ലഭിക്കുന്നത് എനിക്ക് അനുഗ്രഹമായിരിക്കും."


കിഴക്കൻ ബംഗാളിലേക്കുള്ള മടക്കം



ഗുരുവിന്റെ ആജ്ഞയെത്തുടർന്ന്, നരോത്തമൻ ശ്രീനിവാസ് ആചാര്യർ, ശ്യമാനന്ദ പണ്ഡിതൻ എന്നിവരുമായി ചേർന്ന് ജീവ ഗോസ്വാമിയുടെ കീഴിൽ പഠിച്ചു. മുമ്പ് വിവരിച്ചതുപോലെ, വൃന്ദാവനത്തിലെ ഗോസ്വാമികൾ എഴുതിയ എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളും ബംഗാളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ ഈ മൂന്ന് ബുദ്ധിമാനായ വിദ്യാർത്ഥികളോട് ജീവ ഗോസ്വാമി ഉത്തരവിട്ടു. അവിടെ താമസക്കാരായ  വൈഷ്ണവർക്ക് അവ പകർത്തി പഠിക്കാനാകും. കാളവണ്ടിയിൽ പുസ്തകങ്ങളുടെ വലിയ ശേഖരം എത്തിച്ചതിനുശേഷം, നരോത്തമൻ സ്വന്തം പട്ടണമായ ഖേതുരിയിലേക്ക് മടങ്ങി. തന്റെ പിതാവ് മരിച്ചുവെന്നും ചൈതന്യമഹേപ്രഭുവിന്റെ ഭക്തനായ തന്റെ  ബന്ധു ഇപ്പോൾ രാജാവാണെന്നും അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി.


തനിക്കായി ഒരു ലളിതമായ ജീവിതം ഇഷ്ടപ്പെട്ട നരോത്തമൻ സമ്പന്നമായ കൊട്ടാരത്തിൽ ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചില്ല. രാജാവ് ദയയോടെ അദ്ദേഹത്തിന് ചണ്ടി-മണ്ഡപ എന്ന സ്ഥലത്ത് ഒരു കുടിൽ നൽകി. നരോത്തം തന്റെ കൂടുതൽ സമയവും അവിടെ കൃഷ്ണാവബോധം പ്രചരിപ്പിക്കുകയും, വൈദിക ആചാരങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതിൽ വിദഗ്ദ്ധരും അതേ സമയം ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനോട് ഭക്തിയില്ലാത്ത, സ്മാർത്ത ബ്രാഹ്മണരെ പരാജയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.


രണ്ട് ബ്രാഹ്മണബാലകർ


ഒരു ദിവസം നരോത്തമൻ തന്റെ സുഹൃത്ത് രാമചന്ദ്ര കവിരാജനോടൊപ്പം പുറത്തുപോയപ്പോൾ, കാളി ക്ഷേത്രത്തിൽ ബലിയർപ്പിക്കാൻ പോത്തുകളെയും ആടുകളെയും കൊണ്ടുപോകുന്ന അഴകുള്ള രണ്ട് സഹോദരങ്ങളെ കണ്ടു. നരോത്തമൻ രാമചന്ദ്രനോട് പറഞ്ഞു, "ഈ രണ്ട് യുവാക്കൾ മൃഗബലിയുടെ പാപത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്. അവർ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭുവിന്റെ ഭക്തരായിത്തീർന്നാൽ നന്നായിരുന്നു." നരോത്തമും രാമചന്ദ്രനും ഒരു പദ്ധതി തയ്യാറാക്കി.


അവർ യുവാക്കൾക്ക്  മുന്നിൽ നടന്നു മൃഗങ്ങളെ അറുക്കുന്നതിൽ നിന്ന് ഒരാൾക്ക് ലഭിക്കുന്ന കർമ്മത്തെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്തു. "അതെ," നരോത്തം പറഞ്ഞു. "പുണ്യ ഫലങ്ങൾ ലഭിക്കുന്നതിന് പകരം, പാപ ഫലങ്ങൾ ലഭിക്കുന്നു; അതിനാൽ ഒരാൾക്ക് ജീവിതാനന്തര ജീവിതം തിക്ത ഫലങ്ങൾ അനുഭവിക്കേണ്ടിവരും." സഹോദരന്മാർ എല്ലാം കേട്ടു, അവർ ഒരു വലിയ പാപം ചെയ്തതായി തിരിച്ചറിഞ്ഞു.


പേടിച്ചരണ്ട യുവാക്കൾ രണ്ടുപേരും നരോത്തമിന്റെയും   രാമചന്ദ്രന്റേയും പാദകമലങ്ങളിൽ വീണു, പാപ പ്രതികരണങ്ങളിൽ നിന്ന് എങ്ങനെ മോചിതരാകണമെന്ന് പറഞ്ഞുതരാൻ അപേക്ഷിച്ചു. നരോത്തം പറഞ്ഞു, "വിഷമിക്കേണ്ട, ചൈതന്യ മഹാപ്രഭുവിന്റെ കാരുണ്യത്താൽ എല്ലാം ശരിയാകും. ഞങ്ങളെ പിന്തുടരുക." മൃഗങ്ങളെ അഴിച്ചുവിട്ടതിനുശേഷം,അവർ തങ്ങളുടെ പുതിയ അധ്യാപകരോടൊപ്പം പോയി ആത്മീയ മൂല്യങ്ങൾ പഠിച്ചു. യുവാക്കളിൽ ഒരാൾ നരോത്തമനിൽ നിന്നും മറ്റേയാൾ രാമചന്ദ്ര കവിരാജിൽ നിന്നും ദീക്ഷ സ്വീകരിച്ചു.


പിതാവിന്റെ ആകുലത


ആ രണ്ട് ആൺകുട്ടികളുടെ പിതാവ്, ശക്തനായ ഒരു ഭൂവുടമയും ഒരു സ്മാർത്ത ബ്രാഹ്മണനുമായിരുന്നു, തന്റെ ആൺമക്കൾ വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്താത്തപ്പോൾ വളരെ ഉത്കണ്ഠാകുലനായി. സമഗ്രമായ തിരച്ചിലിന്റെ ഒടുവിൽ അവരെ നരോത്തദാസ ഠാക്കൂറിന്റെവീട്ടിൽ കണ്ടെത്തി. അവർ ദീക്ഷ സ്വീകരിച്ചതായി അറിഞ്ഞപ്പോൾ ബ്രാഹ്മണൻ വളരെ ദേഷ്യപ്പെട്ടു. താഴ്ന്ന ശൂദ്ര വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്നുള്ള നരോത്തമന്, ഉന്നത ജാതിയിലുള്ള ബ്രാഹ്മണ പുത്രന്മാർക്ക് ദീക്ഷ നൽകാൻ അവകാശമില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.


ആൺകുട്ടികളിൽ ഒരാൾ വിശദീകരിച്ചു, "ഒരു വ്യക്തിയെ ബ്രാഹ്മണനോ ശൂദ്രനോ ആയി വിലയിരുത്തേണ്ടത് അവന്റെ ഗുണങ്ങളും പ്രവർത്തനങ്ങളും അനുസരിച്ചാണ്, അല്ലാതെ അവന്റെ ജനനത്തിനനുസരിച്ചല്ല." അവർ തങ്ങളുടെ പിതാവിനോട്   പറഞ്ഞു, "താൻ ഒരു ആത്മാവാണെന്നും പരമ ദിവ്യോത്തമ പുരുഷനായ  കൃഷ്ണന്റെ ശാശ്വത സേവകനാണെന്നും അറിയുന്ന ഒരു വ്യക്തി വിവിധ വിഭാഗങ്ങളിൽപ്പെട്ട മനുഷ്യരെക്കാൾ ഉന്നതനാണെന്നും, അതിനാൽ എല്ലാവർക്കും ദീക്ഷ നൽകാൻ അവകാശമുണ്ട്."


വൈഷ്ണവ തത്ത്വചിന്തയെക്കുറിച്ച് തങ്ങളുടെ ഗുരുക്കളിൽ നിന്ന് പഠിച്ചതിന്റെ ബലത്തിൽ ആൺകുട്ടികൾ പിതാവിന്റെ വാദങ്ങളെ പരാജയപ്പെടുത്തി. അവരുടെ പിതാവ് വളരെ പഠിച്ചയാളാണെങ്കിലും, ഒരു ദുരഭിമാനിയായിരുന്ന അയാൾ തോൽവി അംഗീകരിക്കാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല. അതിനാൽ അദ്ദേഹം പട്ടണത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പണ്ഡിതനായ ഗംഗാ നാരായണ ചക്രവർത്തിയെ ആ യുവാക്കൾക്ക് സമീപം അയച്ചു .


ഗംഗ- നാരായണ ചക്രവർത്തി


തങ്ങളുടെ ആത്മീയ ഗുരുക്കളെ ഉപേക്ഷിക്കാനായി ആൺകുട്ടികളെ ഗംഗ-നാരായണ ചക്രവർത്തി ശ്രമിച്ചു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, "ബ്രാഹ്മണരെന്ന നിലയിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു ശൂദ്രനിൽ നിന്ന് ദീക്ഷ സ്വീകരിക്കാൻ കഴിയില്ല." രണ്ട് ആൺകുട്ടികളും ക്ഷമയോടെ ശ്രദ്ധിച്ചു, പണ്ഡിതന്റെ വാദങ്ങർ പൂർത്തിയാക്കിയപ്പോൾ അവരിലൊരാൾ മറുപടി പറഞ്ഞു, "ബ്രാഹ്മണൻ ശൂദ്രൻ എന്നതെല്ലാം  ശരീരത്തോടുള്ള ബന്ധത്തിൽ മാത്രമാണ്. ആത്മാവിന്റെ യഥാർത്ഥ സ്വരൂപവും ധർമ്മവും പരമ ദിവ്യോത്തമ പുരുഷനായ  കൃഷ്ണന് സ്നേഹപൂർവ്വമായ സേവനം ചെയ്യുക എന്നതാണ്.


ഇതാണ് സനാതന ധർമ്മം, ശാശ്വത ധർമ്മം, ഇത് മനുഷ്യ ജീവിതത്തെ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതാണ്. വർണ്ണ സമ്പ്രദായം സമൂഹത്തെ ചിട്ടപ്പെടുത്താനും അത് ആത്മീയ പ്രാരംഭവുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാത്തതുമാണ്. "ഈ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ ഗംഗ-നാരായണന്റെ ഹൃദയം മൃദുവായി. ആൺകുട്ടികൾക്ക് ആത്മീയ കാര്യങ്ങളിൽ ഇത്ര ആഴത്തിലുള്ള ധാരണയുണ്ടെന്ന് കണ്ട് അയാൾ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. പണ്ഡിതന്റെ സ്വാഭാവിക കൃഷ്ണാവബോധം അവരുടെ സഹവാസത്താൽ ഉണർന്നിരുന്നു, അദ്ദേഹംതാഴ്മയോടെ അവരുടെ ഗുരുവായ ശ്രീല നരോത്തമ ദാസ് താക്കൂറിനെ സമീപിച്ച് ദീക്ഷ സ്വീകരിച്ചു.


അസൂയയുള്ള പിതാവ്


ജില്ലയിലെ ഏറ്റവും വലിയ പണ്ഡിതനായ ഗംഗ- നാരായണ ചക്രവർത്തി നരോത്തമിൽ നിന്ന് ദീക്ഷ സ്വീകരിച്ചുവെന്ന് ആൺകുട്ടികളുടെ പിതാവ് കേട്ടപ്പോൾ കോപാകുലനായി. നരോത്തം ചില മാന്ത്രിക വിദ്യകൾ ചെയ്തുവെന്നും തന്റെ ശിഷ്യന്മാരെ വശീകൃതരാക്കിയതാണെന്നും അയാൾക്ക് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു.


നരോത്തമിന്റെ പിതാവ് പ്രാദേശിക ഭരണാധികാരിയാണെങ്കിലും, അദ്ദേഹം കൂടുതൽ ശക്തനായ രാജ നരസിംഗ എന്ന രാജാവിന് കീഴിലായിരുന്നു. കുട്ടികളുടെ പിതാവ് അദ്ദേഹത്തെ സന്ദർശിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. രാജാവിന്റെ കൊട്ടാരത്തിന്റെ സ്വകാര്യതയിൽ അദ്ദേഹം പ്രഖ്യാപിച്ചു, "നരോത്തമൻ വളരെ ധിക്കാരിയാണ്, അവൻ ശൂദ്രനാണെങ്കിലും ബ്രാഹ്മണർക്ക് ദീക്ഷ നൽകാൻ ധൈര്യപ്പെടുന്നു." ഈ നരോത്തമൻ കാളിയുടെ  പ്രതിനിധിയാണെന്ന് അദ്ദേഹം രാജാവിനോട് പറഞ്ഞു. രാജ നരസിംഗ ഈ വിഷയം വളരെ ഗൗരവമായി എടുക്കുകയും, ഭാരതത്തിലെമ്പാടുമുള്ള ഏറ്റവും പ്രഗത്ഭനായ പണ്ഡിതയായ രൂപ- നാരായണനെ വിളിച്ചു വരുത്തി. അറിവിന്റെയും പഠനത്തിന്റെയും യുദ്ധത്തിൽ നരോത്തമത്തെ തോൽപ്പിക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശ്യത്തോടെയാണ് അദ്ദേഹം ബീഹാറിലെ മിഥിലയിൽ നിന്ന് വന്നത്.


പദ്ധതി


രാജാവിന്റെയും പണ്ഡിതന്റെയും നേതൃത്വത്തിലുള്ള സംഘം പോകുന്നുവെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ഗംഗ- നാരായണനും രാമചന്ദ്രനും വ്യാകുലരായി. "ഈ ആളുകൾ ഞങ്ങളുടെ ആത്മീയ ഗുരുവിനെ ശല്യപ്പെടുത്താൻ മാത്രമാണ് വരുന്നത്," അവർ വിചാരിച്ചു. സംഘം കടന്നുപോകുമെന്ന് അവർക്കറിയാവുന്ന ചെറിയ ഗ്രാമത്തിലെ ഒരു സ്ഥലത്ത് രണ്ട് കടകൾ നിർമ്മിച്ച് അവരെ തടയാൻ പദ്ധതിയിട്ടു. ഒരു കടയിൽ ഗംഗ നാരായണൻ മൺപാത്രങ്ങൾ വിറ്റു, മറ്റേതിൽ രാമചന്ദ്രൻ വെറ്റിലയും അടയ്ക്കയും വിറ്റു.


ഈ ഇനങ്ങൾക്കായി യാത്രക്കാർ അവരുടെ അടുത്തെത്തുമെന്ന് അവർക്ക് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു. സംഘം ഗ്രാമത്തിലെത്തിയപ്പോൾ പണ്ഡിതന്റെ സഹായികൾ മൺപാത്രങ്ങൾ വാങ്ങാൻ വന്നു. കടയുടമ തികഞ്ഞ സംസ്കൃതം സംസാരിക്കുന്നതായി കണ്ടപ്പോൾ അവർ വളരെ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. സ്വയമേവ, അവർ തത്ത്വ ചിന്തയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ചർച്ച ആരംഭിച്ചു, തുടർന്നുള്ള ശക്തമായ സംഭാഷണത്തിൽ കടയുടമ അവരെ തോൽപ്പിച്ചു. അടുത്തതായി അവർ വെറ്റില കടയിലേക്ക് പോയി, അവിടെയും അതുതന്നെ സംഭവിച്ചു.


പണ്ഡിതന്റെ പരാജയം


സംസ്കൃതം സംസാരിക്കുന്ന കടയുടമകൾ തന്റെ സഹായികളെ പരാജയപ്പെടുത്തിയെന്ന് പണ്ഡിതൻ കേട്ടപ്പോൾ കൗതുകമായി. "ആരാണ് ഈ ആളുകൾ?" അവൻ വിചാരിച്ചു. കടയുടമകളുമായി തന്നെ ചർച്ച ചെയ്യാൻ അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. തന്റെ സഹായികളെപ്പോലെ, അവനും പരാജയപ്പെട്ടു. ഇതിനെല്ലാം സാക്ഷിയായ രാജ നരസിംഗ ചിന്തിച്ചു, "തികഞ്ഞ സംസ്കൃതം സംസാരിക്കുകയും ഭാരതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പണ്ഡിതന്മാരെ പരാജയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ഈ കടയുടമകൾ ആരാണ്?"


വളരെ ബഹുമാനത്തോടെ അദ്ദേഹം ഓരോ കടയുടമയോടും ചോദിച്ചു, " ശ്രീമാൻ, നിങ്ങളുടെ അറിവ് എവിടെ നിന്ന് ലഭിച്ചു?" ഓരോ കടയുടമയും മറുപടി പറഞ്ഞു, "രാജാവേ, ഞങ്ങളുടെ അറിവ് നമ്മുടെ ആത്മീയ ഗുരുവിന്റെ കാരുണ്യം കൊണ്ടാണ്." "അത് ആരാണ്?" രാജാവ് ചോദിച്ചു. "ശ്രീല നരോത്ത ദാസ് താക്കൂർ" എന്നായിരുന്നു മറുപടി. രാജാവ് പണ്ഡിതന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു പറഞ്ഞു, "നരോത്ത ദാസ് ഠാക്കൂറിന്റെ രണ്ട് വിദ്യാർത്ഥികൾ നിങ്ങളെ ഇതിനകം തോൽപ്പിച്ചു. നിങ്ങൾ അവനെ നേരിൽ കണ്ടാൽ എന്ത് സംഭവിക്കും?"


ഒരു വൈഷ്ണവന്റെ പാദകമലങ്ങളിൽ  താൻ ഗുരുതരമായ കുറ്റം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്ന് മഹാനായ പണ്ഡിതൻ മനസ്സിലാക്കി. എല്ലാ വിനയത്തോടും കൂടി അദ്ദേഹവും രാജ നരസിംഗയും നരോത്തമ ദാസ് ഠാക്കൂറിന്റെ അടുത്ത് പോയി പ്രണാമങ്ങൾ അർപ്പിച്ചു, കൃഷ്ണാവബോധത്തിലേക്ക് ദീക്ഷ സ്വീകരിച്ചു.


ചൈതന്യ മഹാപ്രഭുവിന്റെ വിഗ്രഹം കണ്ടെത്തുന്നു



ഒരിക്കൽ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോൾ നരോത്തം ഒരു ബ്രാഹ്മണന്റെ വീട്ടിൽ ചെന്നു. ബ്രാഹ്മണൻ തന്റെ കലവറയിൽ ഒരു അപകടകാരിയായ സർപ്പത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു. "ആരെങ്കിലും അടുക്കുമ്പോൾ ഈ സർപ്പം ഉച്ചത്തിൽ ചീറുന്നു," അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ നരോത്തം ഉടനെ കലവറയിൽ പ്രവേശിച്ചു. ബ്രാഹ്മണനും കുടുംബവും അതിഥിയുടെ സുരക്ഷയെ ഭയപ്പെട്ടു. ചൈതന്യ മഹാപ്രഭുവിന്റെ മനോഹരമായ ഒരു വിഗ്രഹം കൈവശമാക്കി നരോത്തമ ദാസ താക്കൂർ സുരക്ഷിതമായി പുറത്തേക്കിറങ്ങുന്നത് അവർ സന്തോഷത്തോടെ കണ്ടു. അദ്ദേഹം വിശദീകരിച്ചു, "സർപ്പം വിഗ്രഹത്തെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു."


അവസാന ദിവസങ്ങൾ



ശ്രീല നരോത്തമ താക്കുർ, ശ്രീ ഗൗരാംഗന്റെയും നിത്യാനന്ദയുടെയും മഹത്വം പാടുന്നതിൽ നിരന്തരം മുഴുകിയിരുന്നു. ദിനംപ്രതി അനേകം നിരീശ്വരവാദികൾ, അജ്ഞേയവാദികൾ, കുറ്റവാളികൾ, ശിവാരാധകർ, ദുർഗയുടെ അനുയായികൾ, യുക്തിവാദികൾ, ഊഹാപോഹികൾ, കർമ്മികൾ എന്നിവർ പാദകമലങ്ങളുടെ സ്പർശനം കൊണ്ട് ശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടു. നരോത്തമ ദാസ താക്കൂറരുടെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങി രാമചന്ദ്ര കവിരാജൻ.ശ്രീ വൃന്ദാവൻ ധാമത്തിലേക്ക് പോയി. അവിടെ ഏതാനും മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം അദ്ദേഹം ശ്രീ രാധാ ഗോവിന്ദിന്റെ   നിത്യ ലീലയിൽ പ്രവേശിച്ചു.


വളരെ അസഹനീയവുമായ ഈ വാർത്ത ശ്രീനിവാസ് ആചാര്യർ കേട്ടപ്പോൾ,  തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ശിഷ്യന്റെ വേർപാട് സഹിക്കാനാകാതെ, അദ്ദേഹവും ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് തിരോഭവിച്ച്, രാധാ ഗോവിന്ദിന്റെ   നിത്യ ലീലയിൽ പ്രവേശിച്ചു.


ഈ ഭയാനകമായ വാർത്തകൾ കേട്ടപ്പോൾ, ശ്രീല നരോത്തമർ.വേർപാടിന്റെ ദുഃഖത്തിൽ മുങ്ങി. ആ പ്രാണസങ്കടത്തിൽ അദ്ദേഹം "ജേ അനിലോ പ്രേമധന" എന്ന ഗാനം എഴുതി. വേർപിരിയലിന്റെ ദുഃഖം സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ ശ്രീല നരോത്തം താക്കുർ ഗംഭിലയ എന്ന ഗ്രാമത്തിലെ ഗംഗയുടെ തീരത്തിനടുത്ത് പോയി മഹാപ്രഭുവിന്റെ ക്ഷേത്രത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു.


ഭക്തരോട് കീർത്തനം നടത്താൻ നരോത്തം ഉത്തരവിട്ടു. ഭക്തർ സങ്കീർത്തനം തുടങ്ങി. സങ്കീർത്തനത്തിനു ശേഷം നരോത്തം താക്കുര നദിയുടെ അരികിലേക്ക് പോയി, കണ്ണീരോടെ ഗംഗയുടെ ദർശനം നടത്തി, വീണ്ടും വീണ്ടും പ്രണാമം അർപ്പിച്ച് അദ്ദേഹം ഗംഗാജലത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു. വെള്ളത്തിൽ അൽപദൂരം നടന്നതിനുശേഷം, എല്ലാ ഭക്തരോടും സങ്കീർത്തനത്തിലെ വിശുദ്ധ നാമത്തിന്റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള ജപത്തോടെ നാലു ദിക്കുകളും നിറയ്ക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം അഭ്യർത്ഥിച്ചു. ആ സമയത്ത്, ശ്രീരാമകൃഷ്ണ ആചാര്യരും ശ്രീ ഗംഗനാരായണ ചക്രവർത്തിയും രണ്ട് വ്യത്യസ്ത സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്ന്  കീർത്തനങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു.


ഇതിന്റെയെല്ലാം ഇടയിൽ അദ്ദേഹം അവരോട് രണ്ടുപേരോടും പറഞ്ഞു, "ഗംഗാജലം എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഒഴിക്കുക." എല്ലാവരും സങ്കീർത്തനത്തിന്റെ തിരമാലകളിൽ ആറാടി. കീർത്തനം മുന്നോട്ട് പോകുമ്പോൾ, അവർ ശ്രീ നരോത്തമ താക്കുറരുടെ ദേഹത്തേക്ക് ഗംഗാജലം ഒഴിക്കാൻ തയ്യാറായി. ആ നിമിഷം, നാമ സങ്കീർത്തനത്തിൽ ലയിച്ച ശ്രീല നരോത്തമ ദാസ് താക്കുർ ക്രമേണ വെള്ള നിറത്തിലുള്ള ക്ഷീര പദാർത്ഥമായി മാറി. ഈ രീതിയിൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ ക്രമേണ നദിയിലെ വെള്ളത്തിൽ ലയിച്ച് ഇല്ലാതെയായി. ഗംഗാ നാരായണൻ ഈ പാല് പോലെയുള്ള ദ്രവ്യം ഒരു പാത്രത്തിൽ  നിറച്ച് തന്റെ വീടിനടുത്തുള്ള ഒരു പുണ്യസ്ഥലത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. അവിടെ അദ്ദേഹം തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഗുരുവിന് മനോഹരമായ ഒരു സമാധി നിർമ്മിച്ചു.


അദ്ദേഹത്തിന്റെ തിരോധാന ദിനം കാർത്തിക മാസത്തിലെ കൃഷ്ണ പഞ്ചമി ദിനത്തിലാണ് ആഘോഷിക്കുന്നത്.


വളരെ പ്രശസ്തമായ നിരവധി വൈഷ്ണവ ഗാനങ്ങൾ നരോത്തമ ദാസ് എഴുതി. അതിലൊന്ന്  ' ശ്രീ-ഗുരു-ചരണ-പത്മ'  എന്ന്  ആരംഭിക്കുന്നു.അതിൽ അദ്ദേഹം തന്റെ ഗുരു ലോകനാഥ ഗോസ്വാമിയെ പ്രകീർത്തിക്കുന്നു.


നരോത്തമ ദാസ് കൃഷ്ണ-ലീലയിലെ ചമ്പക-മഞ്ജരിയാണ്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സമാധി വൃന്ദാവനത്തിലെ രാധ- ഗോകുലാനന്ദരുടെടെ ക്ഷേത്ര അങ്കണത്തിലാണ്.



ശ്രീല നരോത്തമ ദാസ് താക്കൂർ വീജയിക്കട്ടെ !



ഹരേ കൃഷ്ണ


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ
രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆




ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി ഗൂഗിൾ പ്ലേസ്റ്റോറിൽ നിന്ന് ടെലഗ്രാം ആപ്ലിക്കേഷൻ ഇൻസ്റ്റാൾ ചെയ്യുക അതിനു ശേഷം താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .


ടെലഗ്രാം

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆



വാട്സ്ആപ്പ്

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆




വെബ്സൈറ്റ്

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


Monday, October 25, 2021

സന്തോഷവും ദുരിതങ്ങളും

 


ഈ നിമിഷം നാം അനുഭവിക്കുന്ന ക്ലേശങ്ങൾക്ക് കാരണമായ ദുഷ്കൃതം, ഒരുപക്ഷേ നാം വിസ്മരിച്ചേക്കാം. എന്നാൽ പരമാത്മാവ് നമ്മുടെ സന്തത സഹചാരിയാണെന്നും, ആകയാൽ ഭൂതവും വർത്തമാനവും ഭാവിയു മായ സർവതും ഭഗവാൻ അറിയുന്നുവെന്നും നാം ഓർമിക്കണം. ശ്രീകൃഷ്ണ ഭഗവാന്റെ പരമാത്മ ഭാവം സർവ പ്രവർത്തനങ്ങളെയും പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളെയും മുൻകൂട്ടി തീർച്ചയാക്കിയിരിക്കുന്നുവെന്നു മാത്രമല്ല, അദ്ദേഹം പരമനിയന്താവുമാകുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുവാദമില്ലാതെ ഒരു പുൽക്കൊടിക്കു പോലും ചലിക്കാനാവില്ല. ജീവാത്മാക്കൾക്ക് അവർ അർഹിക്കുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യം അനുവദിച്ചു നൽകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ, ആ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തുമ്പോൾ അത് ക്ലേശത്തിന് ഹേതുവാകുന്നു. ഭഗവദ്ഭക്തർ അവരുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തുന്നില്ല. ആകയാൽ അവർ ഭഗവാന്റെ സദ്പുത്രന്മാരാകുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തുന്നവർ കാലനിയോഗമായ ദുരിതങ്ങളിൽ എറിയപ്പെടുന്നു. ബദ്ധാത്മാക്കൾക്ക് കാലം സന്തോഷവും, സന്താപവും - രണ്ടും പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. ഇതൊക്കെ നിത്യമായ കാലത്തിന്റെ പൂർവ വിധിയാകുന്നു. നാം ആവശ്യപ്പെടാതെ ദുരിതങ്ങൾ വന്നു ചേരുന്നതുപോലെ, സന്തോഷനിമിഷങ്ങളും ആവശ്യപ്പെടാതെതന്നെ കാലത്തിന്റെ വിധിവിഹിതമായി താനേ എത്തിച്ചേരുന്നു. ആകയാൽ ആരും ഭഗവാന്റെ മിത്രമോ, ശത്രുവോ അല്ല. ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ വിധിവിഹിതങ്ങളായ സന്തോഷങ്ങളും സന്താപങ്ങളും അനുഭവിക്കുന്നു. കാലാനുസൃതമായ സാമൂഹ്യസംസർഗത്താലുളവാകുന്നവ യാണ് ഈ വിധി. ഏവരും ഭൗതികപ്രകൃതിയെ നയിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. പരമഭഗവാന്റെ നിരീക്ഷണത്തിൽ ഓരോരുത്തരും താന്താങ്ങളുടേതായ വിധിക്ക് ഹേതുവായിത്തീരുന്നു. ഭഗവാൻ സർവവ്യാപിയാകയാൽ ഏവരുടെയും പ്രവൃത്തികൾ ദർശിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിയുന്നു. ഭഗവാന് ആദിയും അന്തവുമില്ലാത്തതിനാൽ അദ്ദേഹം നിത്യമായ ' കാലം ' എന്നറിയപ്പെടുന്നു.


( ശ്രീമദ്‌ ഭാഗവതം 1/8/28/ഭാവാർത്ഥം )





🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ
രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി ഗൂഗിൾ പ്ലേസ്റ്റോറിൽ നിന്ന് ടെലഗ്രാം ആപ്ലിക്കേഷൻ ഇൻസ്റ്റാൾ ചെയ്യുക അതിനു ശേഷം താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .


ടെലഗ്രാം

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆



വാട്സ്ആപ്പ്

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

 

https://chat.whatsapp.com/GJ8jXFWd7PMHAnWkwb3CjF



വെബ്സൈറ്റ്

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


Saturday, October 23, 2021

കൃഷ്ണാവബോധം

 


    ഏതെങ്കിലും സവിശേഷമായ പ്രവർത്തനത്തിൽ ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ ഏർപ്പെടുത്തുകയാണ് ‘അനുഷ്ഠാനം', അല്ലെങ്കിൽ ‘ചര്യ' എന്നതുകൊണ്ടുദ്ദേശിക്കുന്നത്. അതായത്, നമ്മുടെ സംവേദനേന്ദ്രിയങ്ങളെയെല്ലാം കൃഷ്ണ സേവനത്തിനുവേണ്ടി ഉപയോഗിക്കുക എന്നതാണ് ഭക്തിയുത സേവനത്തിലെ അനുഷ്ഠാനം. ഇന്ദ്രിയങ്ങളിൽ ചിലത് ജ്ഞാനം നേടാനുദ്ദേശിച്ചുള്ളതാണ്. മറ്റു ചിലത് നമ്മുടെ നിഗമനങ്ങളേയും, ചിന്തയേയും, സംവേദനങ്ങളേയും പ്രാവർത്തികമാക്കാനുള്ളതും. അപ്പോൾ, മനസ്സും, ഇന്ദ്രിയങ്ങളും ഭക്തിയുത സേവനത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുക എന്നതാണ് അനുഷ്ഠാന രീതിയിലുള്ള സേവനത്തിന്റെ സവിശേഷത. കൃത്രിമമായി എന്തെങ്കിലും നിർമ്മിച്ചെടുക്കാനുദ്ദേശിച്ചുകൊണ്ടുള്ളതല്ല അനുഷ്ഠാനം. ഉദാഹരണത്തിന്, ശിശു നടക്കാൻ പഠിക്കുന്നു. ഈ നടത്തം കൃത്രിമമല്ല. നടക്കാനുള്ള കഴിവ് ആദ്യംതന്നെ ശിശുവിൽ ഉണ്ട്. അല്പം പരിശീലനംകൊണ്ട് ശിശു നന്നായി നടക്കാൻ പഠിക്കുന്നു. അതു പോലെ, ഭഗവാനുവേണ്ടിയുള്ള ഭക്തിയുത സേവനം എന്നത്, എല്ലാ ജീവാത്മാക്കളുടേയും സ്വാഭാവികമായ ജന്മവാസനയാണ്. പ്രാകൃത വർഗ്ഗത്തിനുപോലും ഈ വാസനയുണ്ട്. അത്ഭുതകരമായ പ്രതിഭാസങ്ങളുടേയും, ദൃശ്യങ്ങളുടേയുമെല്ലാം പിന്നിൽ പരമമായ ഒരു ശക്തി പ്രവത്തിക്കുന്നുണ്ടെന്നും മനസ്സിലാക്കി അവർ ഇത്തരം ഭൗതിക പ്രതിഭാസങ്ങളെ ആരാധിക്കുന്നു. അപ്പോൾ ഈ അവബോധം, അത് ഭൗതിക മാലിന്യങ്ങൾ അടിഞ്ഞു കൂടിയിട്ടുള്ളവരിൽ സുപ്തമായിട്ടാണെങ്കിലും, എല്ലാ ജീവാത്മാക്കളിലുമുണ്ട്. മാലിന്യങ്ങളകന്ന് ശുദ്ധമായിത്തീരുമ്പോൾ, അതിനെ നാം ‘കൃഷ്ണാവബോധം' എന്നു വിളിക്കുന്നു.


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ
രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .

ശുദ്ധ ഭക്തി വാട്സ്ആപ്പ് ,


ഗൗര ലീല

 



ഒരു ഗൃഹസ്ഥാശ്രമിയായി ജീവിതം നയിക്കുമ്പോൾ മഹാപ്രഭു മഹദ് വ്യക്തികൾ സാധാരണ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന അത്ഭുതങ്ങളൊന്നും പ്രവർത്തിച്ചില്ല. എന്നാൽ, പ്രഭു ഒരിക്കൽ ശ്രീവാസ ഠാക്കൂറിന്റെ ഭവനത്തിൽ വച്ച് നടന്ന സങ്കീർത്തനം അതിന്റെ പരമകോടിയിൽ എത്തിനില്ക്കുമ്പോൾ, വിസ്മയകരമായ ഒരു അത്ഭുതം പ്രദർശിപ്പിച്ചു. സങ്കീർത്തനത്തിൽ പങ്കുചേർന്ന ഭക്തന്മാരോട്, കഴിക്കാൻ എന്തു ഭക്ഷണമാണ് വേണ്ടതെന്ന് മഹാപ്രഭു ആരാഞ്ഞു. മാമ്പഴമാണ് തങ്ങൾക്ക് വേണ്ടതെന്ന് അവർ അറിയിച്ചപ്പോൾ മഹാപ്രഭു ഒരു മാങ്ങായണ്ടി ആവശ്യപ്പെടുകയും, മാമ്പഴക്കാലമല്ലാതിരുന്നിട്ടും, ആ മാങ്ങായണ്ടിയെ മഹാപ്രഭു മുറ്റത്ത് വിതയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. ഉടൻതന്നെ ആ മാങ്ങായണ്ടിയിൽനിന്നും ഒരു പുതിയ മാവ്, ഭക്തന്മാർക്ക് ഒരു ഗൃഹസ്ഥാശ്രമിയായി ജീവിതം നയിക്കുമ്പോൾ മഹാപ്രഭു മഹദ് വ്യക്തികൾ സാധാരണ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന അത്ഭുതങ്ങളൊന്നും പ്രവർത്തിച്ചില്ല. എന്നാൽ, പ്രഭു ഒരിക്കൽ ശ്രീവാസ ഠാക്കൂറിന്റെ ഭവനത്തിൽ വച്ച് നടന്ന സങ്കീർത്തനം അതിന്റെ പരമകോടിയിൽ എത്തിനില്ക്കുമ്പോൾ, വിസ്മയകരമായ ഒരു അത്ഭുതം പ്രദർശിപ്പിച്ചു. സങ്കീർത്തനത്തിൽ പങ്കുചേർന്ന ഭക്തന്മാരോട്, കഴിക്കാൻ എന്തു ഭക്ഷണമാണ് വേണ്ടതെന്ന് മഹാപ്രഭു ആരാഞ്ഞു. മാമ്പഴമാണ് തങ്ങൾക്ക് വേണ്ടതെന്ന് അവർ അറിയിച്ചപ്പോൾ മഹാപ്രഭു ഒരു മാങ്ങായണ്ടി ആവശ്യപ്പെടുകയും, മാമ്പഴക്കാലമല്ലാതിരുന്നിട്ടും, ആ മാങ്ങായണ്ടിയെ മഹാപ്രഭു മുറ്റത്ത് വിതയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. ഉടൻതന്നെ ആ മാങ്ങായണ്ടിയിൽനിന്നും ഒരു പുതിയ മാവ്, ഭക്തന്മാർക്ക്


(അവതാരിക /ശ്രീമദ് ഭാഗവതം)


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ
രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി ഗൂഗിൾ പ്ലേസ്റ്റോറിൽ നിന്ന് ടെലഗ്രാം ആപ്ലിക്കേഷൻ ഇൻസ്റ്റാൾ ചെയ്യുക അതിനു ശേഷം താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .


ടെലഗ്രാം

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

https://t.me/suddhabhaktimalayalam


വെബ്സൈറ്റ്

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


https://suddhabhaktimalayalam.com

പാപികളായ ജഗായ്,മധായ് എന്നിവരുടെ ഉദ്ധാരണം

 


ഗൗര ലീല

പാപികളായ ജഗായ്,മധായ് എന്നിവരുടെ ഉദ്ധാരണം


ഒരിക്കൽ നിത്യാനന്ദ പ്രഭുവും, ശ്രീല ഹരിദാസ് ഠാക്കൂറും മുഖ്യ വീഥിയിലൂടെ നടന്നുവരുമ്പോൾ, അട്ടഹസിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടം ജനങ്ങളെ കണ്ടു. അതുവഴി കടന്നുവന്ന ഒരാളോട് കാര്യമെന്തെന്ന് അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ, ജഗായ്, മാധായ് സഹോദരന്മാർ മദ്യപിച്ച് ലക്കുകെട്ട് പൊതു ജന ശല്യം സൃഷ്ടിക്കുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായി. ആദരണീയമായ ബ്രാഹ്മണകുടുംബത്തിൽ ജന്മമെടുത്തവരാണെങ്കിലും, സംഗദോഷത്താൽ അവർ വിഷയലമ്പടന്മാരും വഷളന്മാരുമായിത്തീർന്നുവെന്ന് മനസ്സിലാക്കി. അവർ മദ്യപന്മാർ മാത്രമല്ല, മാംസഭോജികളും, കാമാസക്തരും, കൊള്ളക്കാരും അങ്ങനെ എല്ലാത്തരം പാപ്രപ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്തുകൂട്ടുന്ന കൊടും പാപികളുമായിരുന്നു. ഈ കഥകളൊക്കെ ശ്രവിച്ചിരുന്ന ശ്രീല നിത്യാനന്ദ പ്രഭു നിശ്ചയമായും ഈ പതിതാത്മാക്കളെയും മുക്തരാക്കണമെന്ന് തീർച്ചപ്പെടുത്തി. ഇരുവരെയും ഈ പാപജീവിതത്തിൽനിന്നും സ്വതന്ത്രമാക്കിയാൽ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭുവിന്റെ സദ് നാമം അധികം മാഹാത്മ്യമുള്ളതായിത്തീരും. ഇവ്വിധം ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് അവർ ജനക്കൂട്ടത്തിനിടയിലൂടെ കടന്ന് ഇരു സഹോദരന്മാരോടും ഭഗവാൻ ഹരിയുടെ ദിവ്യനാമം ജപിക്കുവാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഇതു കേട്ട് പ്രകോപിതരായ ഇരു മദ്യപാനികളും നിത്യാനന്ദ് പ്രഭുവിന്റെ മേൽ അസഭ്യവർഷം നടത്തി കുറേ ദൂരം അദ്ദേഹത്തെ ശകാരിച്ചുകൊണ്ട് പിന്തുടരുകയും ചെയ്തു. പ്രചരണ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ വിശേഷങ്ങൾ അറിയിക്കുന്ന സമയത്ത് നിത്യാനന്ദ പ്രഭുവും ഹരിദാസ് ഠാക്കൂറും ആഭാസന്മാരായ രണ്ടു സഹോദരന്മാരെ മോചിപ്പിക്കുവാൻ ശ്രമം നടത്തി എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭു അങ്ങേയറ്റം സന്തോഷവാനായി.
അടുത്ത ദിവസം നിത്യാനന്ദ പ്രഭു ആ ആഭാസ സഹോദരന്മാരെ സന്ദർശിക്കുവാൻ പോയി. പ്രഭുവിനെ ദർശിച്ച മാത്രയിൽ അവരിലൊരുവൻ പൊട്ടിയ മൺകലത്തിന്റെ ഒരു കഷ്ണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ നേർക്കെറിഞ്ഞു. ആ മൺ കഷ്ണം കൊണ്ട് നെറ്റി മുറിഞ്ഞ് രക്തമൊഴുകാൻ തുടങ്ങി. എന്നാൽ പ്രഭു അതികാരുണ്യവാനാകയാൽ ഈ പരമനിഷ്ഠൂര പ്രവർത്തിക്കെതിരെ പ്രതിഷേധിക്കുന്നതിനു പകരം ഇപ്രകാരം അരുളി ച്ചെയ്തു. “നീ ഈ കല്ല് എന്റെ നേർക്ക് എറിഞ്ഞതിനെ ഞാൻ കാര്യമാക്കുന്നില്ല; ഞാൻ നിന്നോട് ഇപ്പോഴും ഭഗവാൻ ഹരിയുടെ നാമം ജപിക്കണമെന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു.”
നിത്യാനന്ദ പ്രഭുവിന്റെ അക്ഷോഭ്യമായ പെരുമാറ്റം ദർശിച്ച്, സഹോദരന്മാരിലൊരാളായ ജഗായ് അത്ഭുതപ്പെടുകയും, ഉടൻതന്നെ പ്രഭുവിന്റെ പാദങ്ങളിൽ നമസ്കരിച്ച്, തന്റെ പാപിയായ സഹോദരനോട് ക്ഷമിക്കണമെന്ന് അഭ്യർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്തു. നിത്യാനന്ദ പ്രഭുവിനെ ആക്രമിക്കാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ ജഗായ് അയാളെ തടയുകയും, പ്രഭുവിന്റെ പാദങ്ങൾ സവിനയം നമസ്കരിക്കാൻ അനുനയിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇതിനോടകം തന്നെ നിത്യാനന്ദ പ്രഭുവിനെ ആക്രമിച്ച് വിവരം ചൈതന്യ മഹാപ്രഭു അറിയുകയും, അത്യുഗമായ കോപാവേശത്തോടുകൂടി അദ്ദേഹം അവിടെ എത്തിച്ചേരുകയും, ആ പാപികളെ വധിക്കുവാനായി സുദർശന ചക്രത്തെ വിളിച്ചു വരുത്തുകയും ചെയ്തു. ഇതു കണ്ട നിത്യാനന്ദ പ്രഭു ഉടനെത്തന്നെ മഹാപ്രഭുവിന്റെ ആഗമനോദ്ദേശ്യത്തെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹത്തെ അനുസ്മരിപ്പിച്ചു. പ്രത്യാശയ്ക്കുപോലും വകയില്ലാത്ത വിധം അധഃപതിച്ചുപോയവരെ മോചിപ്പിക്കുക എന്നതാണ് മഹാപ്രഭുവിന്റെ ദൗത്യം. ജഗായിയും മാധായിയുമാകട്ടെ ഇത്തരത്തിൽ അധഃപതിച്ചവരുടെ ഏറ്റവും നല്ല ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുമാണ്. ഉന്നതകുല ജാതരും, ഭൗതിക സാംസ്കാരിക സമ്പന്നരുമായ ഇ യുഗത്തില തൊണ്ണൂറു ശതമാനം ജനങ്ങളും ഈ സഹോദരന്മാരുമായി സാരൂപ്യമുള്ളവരാകുന്നു. ശാസ്ത്രമതാനുസാരം, ഇ കലിയുഗത്തിൽ ലോക ജനത മുഴുവൻ നീചശൂദ്രമായതോ അതിലും നിന്ദ്യമായ ഗുണങ്ങളാ ഉളളവരാണ്. ശ്രീ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭു ഒരിക്കലും കാലാകാലങ്ങളിൽ തുടർന്നുപോന്നിരുന്ന ജന്മാവകാശ ജാതി സമ്പ്രദായത്തെ അംഗീകരിച്ചിരുന്നില്ല എന്നുമാത്രമല്ല, ഒരു വ്യക്തിയുടെ സ്വരൂപത്തെ, അഥവാ യഥാര്ത്ഥ വ്യക്തിത്വത്തെ സംബന്ധിച്ച വിഷയങ്ങളിൽ പ്രഭു ധർമശാസ്ത്ര നിർണയങ്ങളെ കർശനമായി അനുസരിച്ചിരുന്നു.

സുദർശന ചക്രഞ്ഞ ആനയിക്കുന്നതു കണ്ട് നിത്യാനന്ദ പ്രഭു ആ ഇരു സഹോദരരോടും ക്ഷമിക്കുവാൻ പ്രഭുവിനെ സവിനയം അനുനയിപ്പിച്ചു. ഇരു സഹോദരന്മാരും, തങ്ങളുടെ അഹന്താനിർഭരമായ പ്രവൃത്തിയെ മാപ്പാക്കണമെന്ന് യാചിച്ചുകൊണ്ട് പ്രഭുവിന്റെ പാദങ്ങളിൽ നമസ്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. പശ്ചാത്താപവിവശരായ അവരെ സ്വീകരിക്കണമെന്ന് ചൈതന്യ മഹാപ്രഭുവീനോട് നിത്യാനന്ദ പ്രഭു ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഇനിയൊരിക്കലും പാപനിർഭര പ്രവർത്തനങ്ങളിലോ അസാന്മാർഗിക പ്രവർത്തനങ്ങളിലോ ഏർപ്പെടരുതെന്ന ഏക വ്യവസ്ഥയിൽ അവർക്ക് മാപ്പ് നൽകി സ്വീകരിക്കാൻ ശ്രീ ചൈതന്യ പ്രഭു സമ്മതിച്ചു. ഇരു സഹോദരന്മാരും പ്രഭുവീന്റെ വ്യവസ്ഥകൾക്ക് വഴങ്ങുകയും, അവരുടെ സകല അധാർമിക ശീലങ്ങളും ഉപേക്ഷിക്കാമെന്ന് സത്യം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. അനന്തരം, കൃപാലുവായ പ്രഭു അവരെ സ്വീകരിക്കുകയും, പിന്നീട് അവരുടെ ഗതകാല ദുഷ്കൃതങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച് സൂചിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല.

ശ്രീ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭുവിന്റെ വിശേഷമായ കാരുണ്യമാണിത്. ഈ യുഗത്തിൽ ആർക്കും താൻ പാപമുക്തനെന്ന് അവകാശപ്പെടാൻ സാധ്യമല്ല. ഏതൊരാൾക്കും അപ്രകാരം പറയുക അസാധ്യമാണ്. ഉത്തമവിശ്വാസയോഗ്യനായ ആത്മീയാചാര്യനിൽനിന്നും ദീക്ഷ സ്വീകരിച്ചതിനു ശേഷം, പാപനിർഭര കർമങ്ങൾ ആവർത്തിക്കരുത് എന്ന വ്യവസ്ഥയിൽ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭു സർവ പാപികളെയും സ്വീകരിക്കും.

ഇരു സഹോദരന്മാരുടെയും സംഭവത്തിൽ ശ്രദ്ധ ചെലുത്തേണ്ട അനേകം പ്രബോധന ആശയങ്ങൾ നിരീക്ഷിക്കാം. ഈ കലിയുഗത്തിൽ സർവ ജനങ്ങളും പ്രായേണ ജഗായ്, മധായ്മാരുടെ ഗുണങ്ങൾ ഉൾക്കൊളളുന്നവരാണ്. അധാർമിക കർമങ്ങളുടെ പ്രത്യാഘാതങ്ങളിൽനിന്നും വിമുക്തരാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവർ നിശ്ചയമായും ശ്രീ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭുവിനെ അഭയം പ്രാപിക്കേണ്ടതാണെന്നുമാത്രമല്ല, ദീക്ഷ സ്വീകരിച്ചതിനു ശേഷം, ശാസ്ത്രങ്ങളിൽ അനുശാസിച്ചിരിക്കുന്ന ധർമശാസ്ത്ര വിരുദ്ധ പ്രവർത്തനങ്ങൾ പരിവർജിക്കുകയും വേണം. ശ്രീല രൂപ ഗോസ്വാമിക്ക് മഹാപ്രഭു നൽകിയ ഉപദേശങ്ങളിൽ നിരോധക നിയമങ്ങൾ വിശദമായി ചർച്ച ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

*************************
ശ്രീകൃഷ്ണ ചൈതന്യ പ്രഭു നിത്യാനന്ദ
ശ്രീ അദ്വൈത ഗദാധര ശ്രീവാസാദി ഗൗരഭക്ത വൃന്ദ

ഞാന് ശ്രീകൃഷ്ണ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭു, നിത്യാനന്ദപ്രഭു, ശ്രീ അദ്വൈതന്, ഗദാധരന്, ശ്രീവാസൻ എന്നിവരേയും, ഭക്തിമാര്ഗ്ഗചാരികളായ മറ്റുള്ളവരേയും ഞാന് നമസ്കരിക്കുന്നു.

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ
രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി ഗൂഗിൾ പ്ലേസ്റ്റോറിൽ നിന്ന് ടെലഗ്രാം ആപ്ലിക്കേഷൻ ഇൻസ്റ്റാൾ ചെയ്യുക അതിനു ശേഷം താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .


ടെലഗ്രാം

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

https://t.me/suddhabhaktimalayalam


വെബ്സൈറ്റ്

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


https://suddhabhaktimalayalam.com

Saturday, October 16, 2021

ദാമോദരാഷ്ടകം


 

കൃഷ്ണദ്വൈപായന വ്യാസദേവന്റെ പത്മപുരാണത്തിൽനിന്നുള്ള ഈ ഗീതം നാരദ മുനിയും, ശൗനക ഋഷിയും തമ്മിലുള്ള ഒരു സംവാദത്തിൽ സത്യവ്രത മുനി അരുളിച്ചെയ്തതാണ്.


(1)


നമാമീശ്വരം സച്ചിദാനന്ദരൂപം

ലസ്ത് കുണ്ഡലം ഗോകുലേ ബ്രാജമാനം

യശോദാഭിയോലൂഖലാദ്ധാവമാനം

പരാമൃഷ്ടം അത്യന്തതോ ദ്രുത്യ ഗോപ്യാ


ശാശ്വതവും, ജ്ഞാനപൂർണ്ണവും, ആനന്ദപൂർണ്ണവുമായ രൂപത്തോടുകൂടിയവനും, സ്രാവിന്റെ ആകൃതിയിലുള്ള ചലിക്കുന്ന കുണ്ഡലങ്ങളോടുകൂടിയവനും, ദിവ്യധാമമായ ഗോകുലത്തിൽ മനോഹരമായി പ്രകാശിക്കുന്നവനുമായ ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ, തന്റെ അമ്മ കടഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന തൈർക്കലം ഉടച്ച്, ഉറിയിൽ തൂക്കിയിരുന്ന വെണ്ണ മോഷ്ടിച്ച് കഴിച്ച കുറ്റത്താൽ അമ്മയെ ഭയന്ന് മരഉരലിൽനിന്നും വേഗത്തിൽ ഓടുകയായിരുന്നു. എന്നാൽ പിറകിൽ നിന്നും അതിവേഗം ഓടുകയായിരുന്ന യശോദാ മാതാവ് ഉണ്ണികൃഷ്ണനെ പിടികൂടി. പരമപുരുഷനായ ആ ദാമോദരന് ഞാൻ എന്റെ സാദര പ്രണാമങ്ങൾ അർപ്പിക്കുന്നു!


(2)


രുദന്തം മുഹുർ നേത്രയുഗ്മം മൃജന്തം

കരാംഭോജ യുഗ്മേന സാതങ്ക നേത്രം

മുഹുഃ ശ്വാസകമ്പ ത്രിരേഖാംങ്ക കണ്ഠ

സ്ഥിതഗ്രൈവം ദാമോദരം ഭക്തിബദ്ധം


യശോദാ മാതാവിന്റെ കയ്യിലെ വടി കണ്ട് ഭയന്ന്, തന്റെ താമരയിതളുകൾപ്പോലുള്ള രണ്ട് കരങ്ങളാലും കണ്ണുകൾ തിരുമ്മി കരയുകയാണ് ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ, കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അതിവേഗം ശ്വാസോച്ഛാസം ചെയ്തതുകൊണ്ടിരുന്നതിനാൽ, ശംഖിന്റേതുപോലെ മൂന്ന് വരകളാൽ അലംകൃതമായ കഴുത്തിൽ അണിഞ്ഞിരുന്ന മുത്തുമാല അങ്ങുമിങ്ങും ഇളകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇപ്രകാരം, അമ്മയുടെ കയറാലല്ലാതെ, പ്രേമത്താൽ ബന്ധിക്കപ്പെട്ട ദാമോദരന് ഞാൻ എന്റെ സാദര പ്രണാമങ്ങൾ അർപ്പിക്കുന്നു!


(3)


ഇതീദൃക് സ്വലീലാഭിർ ആനന്ദകുണ്ഡേ

സ്വഘോഷം നിമജ്ജന്തം ആഖ്യാപയന്തം

തദീയേഷിതജ്ഞേഷു ഭക്തൈർ ജിതത്വം

പുനഃ പ്രേമതസ്തം ശതാവൃത്തി വന്ദേ


ഇപ്രകാരമുള്ള ബാല്യലീലകളാൽ ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ ഗോകുല വാസികളെ പരമാനന്ദത്തിൽ ആറാടിക്കുന്നു. ഭയം, ആദരവ് ഇവയ്ക്കെല്ലാം ഉപരിയായ പരിശുദ്ധ പ്രേമഭക്തി ഉള്ളവർക്കു മാത്രമേ ഭഗവാനെ കീഴടക്കാനാകൂ എന്ന്, ഭഗവാൻ തന്റെ ജ്ഞാനത്തിൽ മുഴുകിയ ഭക്തന്മാർക്ക് വെളിവാക്കിക്കൊടുക്കുന്നു. അതിയായ പ്രേമത്തോടെ ഞാൻ വീണ്ടും ദാമോദരന് നൂറുകണക്കിന് പ്രണാമങ്ങൾ അർപ്പിക്കുന്നു!


(4)


വരം ദേവ മോക്ഷം ന മോക്ഷാവധിം വാ

ന ചാന്യം വൃണേഹം വരേശാദ് അപീഹ

ഇദം തേ വപുർ നാഥ ഗോപാല ബാലം

സദാ മേ മനസ്യാവിരാസ്താം കിം അന്യൈഃ


അല്ലയോ ഭഗവാനേ, അങ്ങേക്ക് എല്ലാ വിധത്തിലുള്ള വരങ്ങളും നൽകാൻ കഴിവുണ്ടെങ്കിലും, ഞാൻ അങ്ങയോട് ബ്രഹ്മ സായൂജ്യമോ, വൈകുണ്ഠ പ്രാപ്തിയോ ഒന്നും തന്നെ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നില്ല. വൃന്ദാവനത്തിലെ അങ്ങയുടെ ഈ ബാലഗോപാലരൂപം എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ എല്ലായിപ്പോഴും ഉണ്ടാകണമേ എന്നു മാത്രമേ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുള്ളൂ. ഇതല്ലാതെ, മറ്റു വരങ്ങൾക്കൊണ്ടെനിക്കെന്തു പ്രയോജനം?


(5)


ഇദം തേ മുഖാംഭോജം അത്യന്ത നീലൈർ

വൃതം കുണ്ഡലൈഃ സ്നിഗ്ദ രക്തൈശ്ച ഗോപ്യാ

മുഹുശ്ചുംബിതം ബിംബ രക്താധരം മേ

മനസ്യാവിരാസ്താം അലം ലക്ഷലാഭൈ


അല്ലയോ ഭഗവാനേ, മൃദുവായ, കറുത്ത അളകങ്ങളോടുകൂടിയ മുടിയാൽ അലംകൃതമായ അങ്ങയുടെ മുഖാംബുജം യശോദാ മാതാവിനാൽ വീണ്ടും വീണ്ടും ചുംബിക്കപ്പെടുന്നു. അങ്ങയുടെ അധരങ്ങൾ ബിംബപ്പഴം പോലെ ചുവന്നതാണ്. ഇപ്രകാരമുള്ള മനോഹരമായ അങ്ങയുടെ മുഖം എല്ലായിപ്പോഴും എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഉണ്ടാകണമേ ! ആയിരക്കണക്കിനുള്ള മറ്റനുഗ്രഹങ്ങൾകൊണ്ടെനിക്ക് എന്ത് പ്രയോജനം?


(6)


നമോ ദേവ ദാമോദരാനന്ദവിഷ്ണോ

പ്രസീദ പ്രഭോ ദുഃഖ ജലാബ്ധി മഗ്നം

കൃപാദൃഷ്ടി വൃഷ്ട്യാതി ദീനം ബതാനു

ഗൃഹാണേശ മാം അജ്ഞം എധി അക്ഷി ദൃശ്യഃ


അല്ലയോ പരമപുരുഷനായ ഭഗവാനേ! ഞാൻ അങ്ങയെ സാദരം പ്രണമിക്കുന്നു. അല്ലയോ ദാമോദരാ, അനന്താ, വിഷ്ണു! അല്ലയോ പ്രഭോ, എന്നിൽ സംപ്രീതനായാലും! അങ്ങയുടെ കാരുണ്യം എന്നിൽ ചൊരിഞ്ഞ്, ദുഃഖങ്ങൾ നിറഞ്ഞ സംസാരസാഗരത്തിലകപ്പെട്ട ഈ മൂഢനെ ഉദ്ധരിച്ച്, എന്റെ നേത്രങ്ങൾക്ക് ഗോചരനായാലും!


(7)


കുവേരാത്മജൗ ബദ്ധ മൂർത്ത്യെവ യദ്വത്

ത്വയാ മോചിതൗ ഭക്തി ഭാജൗ കൃതൗ ച

തഥാ പ്രേമഭക്തിം സ്വകാം മേ പ്രയച്ഛ

ന മോക്ഷേ ഗ്രഹോമേഽസ്തി ദാമോദരേഹ


അല്ലയോ ദാമോദരാ, മരഉരലിൽ ബന്ധിപ്പിക്കപ്പെട്ട അങ്ങയുടെ ബാലരൂപത്തിൽ അങ്ങ് കുബേരപുത്രന്മാരായ നളകൂബരനേയും, മണിഗ്രീവനേയും നാരദ മുനിയുടെ ശാപത്തിൽ നിന്നും മോചിപ്പിച്ച് പരിശുദ്ധ ഭക്തരാക്കിമാറ്റി. അതുപോലെ, ദയവായി എനിക്കും അങ്ങയുടെ പ്രേമഭക്തി നൽകിയാലും! മറ്റൊരു മുക്തിയിലും എനിക്ക് യാതൊരാഗ്രഹവുമില്ല.


(8)


നമസ്തേസ്തു ദാമ്നേ സ്ഫുരദ് ദീപ്തി ധാമ്നേ

ത്വദീയോദരായാഥ വിശ്വസ്യ ധാമ്നേ

നമോ രാധികായൈ ത്വദീയ പ്രിയായൈ

നമോ അനന്ത ലീലായ ദേവായ തുഭ്യം


അല്ലയോ ദാമോദരാ, ഞാൻ അങ്ങയുടെ ഉദരത്തിൽ ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്ന അത്യുജ്ജ്വല ശോഭയോടുകൂടിയ കയറിന് പ്രണാമങ്ങൾ അർപ്പിക്കുന്നു! സമസ്ത പ്രപഞ്ചങ്ങളുടേയും ഇരിപ്പിടമായ അങ്ങയുടെ ഉദരത്തിനും എന്റെ പ്രണാമങ്ങൾ അർപ്പിക്കുന്നു. അങ്ങയുടെ ഏറ്റവും മികച്ച പ്രേമഭാജനമായ ശ്രീമതി രാധാറാണിക്കും ഞാൻ പ്രണാമങ്ങൾ അർപ്പിക്കുന്നു! അനന്തങ്ങളായ ലീലകളാടുന്ന പരമപുരുഷനായ അങ്ങേക്കും ഞാൻ സാഷ്ടാംഗ പ്രണാമങ്ങൾ അർപ്പിക്കുന്നു!


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ

ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .

ശുദ്ധ ഭക്തി വാട്സ്ആപ്പ് ഗ്രൂപ്പ് ,