Sunday, November 28, 2021
ധാർമീക കർമ്മങ്ങളും അധാർമ്മീക കർമ്മങ്ങളും
സത്യയുഗത്തിൽ ജനങ്ങൾക്ക് ഒരു ലക്ഷം വർഷം ആയുസുണ്ടായിരുന്നു. അടുത്ത യുഗമായിരുന്ന ത്രേതായുഗത്തിൽ പതിനായിരം വർഷവും, പിന്നീട് വന്ന ദ്വാപര യുഗത്തിൽ ആയിരം വർഷവുമായിരുന്നു മനുഷ്യായുസ്. ഇപ്പോൾ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കലിയുഗത്തിൽ മനുഷ്യന്റെ പരമാവധി ജീവിതകാലം നൂറു വർഷമാണ്. യുഗങ്ങളുടെ മാറ്റത്തിൽ ജീവിത കാലയളവും, ഓർമയും, ദയാശീലവും അതുപോലുളള സത്ഗുണങ്ങളും ശോഷിച്ചു. കർമങ്ങൾ രണ്ടു വിധത്തിലുണ്ട്, ധാർമികവും അധാർമികവും. ധാർമിക കർമങ്ങളുടെ ഫലമായി ഒരുവന് ഉയർന്ന ഭൗതിക ജീവിത സാഹചര്യങ്ങൾ നേടാൻ കഴിയും, പക്ഷേ അധാർമിക കർമങ്ങളാണ് ചെയ്യുന്നതെങ്കിൽ അവന് കഠിനമായ ദുഃഖങ്ങൾക്ക് വിധേയനാകേണ്ടി വരും. ഒരു ഭക്തന് എന്തുതന്നെയായാലും ആസ്വാദനത്തിലോ, ദുഃഖബാധിതനാകുന്നതിലോ താൽപര്യമില്ല. അഭിവൃദ്ധിയിലായിരിക്കു മ്പോൾ അവൻ അറിയും, “ഞാൻ എന്റെ ധാർമിക കർമങ്ങളുടെ ഫലങ്ങൾ ക്ഷയിപ്പിക്കുകയാണ്, ദുഃഖത്തിലാകുമ്പോൾ അവൻ അറിയും , “ ഞാൻ എന്റെ അധാർമിക പ്രവൃത്തികളുടെ ഫലങ്ങൾ ക്ഷയിപ്പിക്കുകയാണ്.
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം 4/1/13/ഭാവാർത്ഥം )
Friday, November 26, 2021
അലസത (ഭ.ഗീ.18.39)
നിങ്ങളുടെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക്
ഭഗവദ്ഗീതയിൽ നിന്ന് ശാശ്വതമായ പരിഹാരം
അലസത
***********************************
ശ്രീമദ് ഭഗവദ് ഗീതാ യഥാരൂപം
അദ്ധ്യായം 18 / ശ്ലോകം 39
*************************************************
യദഗ്രേ ചാനുബന്ധേ ച സുഖം മോഹനമാത്മനഃ
നിദ്രാലസ്യപ്രമാദോത്ഥം തത്താമസമുദാഹൃതം
ആത്മദർശനത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അന്ധവും, ആദ്യം മുതൽ അവസാനം വരെ വ്യാമോഹഭരിതവും നിദ്ര, ആലസ്യം, പ്രമാദം എന്നിവയിൽ നിന്നുണ്ടാകുന്നതുമായ സുഖമാണ് താമസം.
ആലസ്യത്തിലും നിദ്രയിലും സുഖം കാണുന്നവൻ തീർച്ചയായും താമസ സ്വഭാവിയായിരിക്കും. എങ്ങനെ പ്രവർത്തിക്കണമെന്നും, എങ്ങനെ പ്രവർത്തിച്ചുകൂടാ എന്നും അറിയാത്ത ഒരാളും താമസ സ്വഭാവി തന്നെ. ഈ സ്ഥിതിയിലുള്ളവർക്ക് വ്യാമോഹമേയുള്ളൂ. അവർക്ക് തുടക്കത്തിലാകട്ടെ, അന്ത്യത്തിലാകട്ടെ സുഖം ലഭിക്കുന്നില്ല. രാജസസ്വഭാവികൾക്ക് ആദ്യത്തിൽ ക്ഷണികമായൊരു സുഖാനുഭൂതി ലഭിച്ചേയ്ക്കാം; അവസാനത്തിൽ ദുഃഖവും. താമസ സ്വഭാവിക്കാകട്ടെ, ആദ്യവും അവസാനവും ദുഃഖം മാത്രമേ അനുഭവപ്പെടാറുള്ളൂ.
അലസത (ഭ.ഗീ.6.16)
നിങ്ങളുടെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക്
ഭഗവദ്ഗീതയിൽ നിന്ന് ശാശ്വതമായ പരിഹാരം
അലസത
***********************************
ശ്രീമദ് ഭഗവദ് ഗീതാ യഥാരൂപം
അദ്ധ്യായം 6 / ശ്ലോകം 16
*************************************************
നാത്യശ്നതസ്തു യോഗോ ഽസ്തി ന ചൈകാന്ത മനശ്ന തഃ
ന ചാതി സ്വപ്നശീലസ്യ ജാഗ്രതോ നൈവ ചാർജുന
അർജുനാ, വളരെക്കുറച്ചുമാത്രം ഭക്ഷിക്കുന്നവർക്കും ഏറെ ഭക്ഷിക്കുന്നവർക്കും, ഉറക്കമില്ലാത്തവർക്കും, വേണ്ടതിലേറെ ഉറങ്ങുന്നവർക്കും യോഗിയാവാൻ കഴിയില്ല.
യോഗിക്കാവശ്യമായ ഭക്ഷണത്തിന്റേയും നിദ്രയുടേ യും ക്രമങ്ങളെപ്പറ്റി ഇനി പ്രസ്താവിക്കുന്നു. ഏറെ ഭക്ഷിക്കുകയെന്നാൽ ശരീരത്തേയും ജീവനേയും ഒരുമിച്ചു നിർത്താനാവശ്യമുള്ളതിലധി കം ഭക്ഷിക്കുക എന്നർത്ഥം. ധാന്യങ്ങളും, പച്ചക്കറികളും, പഴങ്ങളും, പാലും ധാരാളം കിട്ടാനുള്ളപ്പോൾ മനുഷ്യന് ജന്തുക്കളെ ഭക്ഷിക്കേണ്ട ആവശ്യമേയില്ല. മുൻ പറഞ്ഞ ധാന്യാദികളായ ലഘുവായ ആഹാരപ ദാർത്ഥങ്ങളെയാണ് ഭഗവദ്ഗീത സാത്ത്വികങ്ങളായി കണക്കാക്കുന്നത്. തമോഗുണത്തിലുള്ളവരുടെ ഭക്ഷണമാണ് മാംസം. അതിനാൽ മാംസ ഭോജനം, മദ്യപാനം, പുകവലി, കൃഷ്ണാർപ്പണംചെയ്യാതെയുള്ള ഭക്ഷ ണം എന്നിവ മലിനപദാർത്ഥങ്ങളുപയോഗിച്ചാലുണ്ടാകുന്ന ദോഷഫല ങ്ങൾ ഉളവാക്കും. ഭുഞ്ജതേ തേത്വഘം പാപയേ പചന്ത്യാത്മ കാരണാത്, കൃഷ്ണന് നിവേദിക്കാതെ തനിക്കുവേണ്ടി ആഹാരം ഉണ്ടാക്കുകയും ഇന്ദ്രിയസുഖത്തിനായി ഭക്ഷിക്കുകയുംചെയ്യുന്നവൻ പാപമാണ് ഭുജിക്കുന്നത്. പാപം ഭുജിക്കുകയോ തനിക്കുള്ള ഓഹരിയിൽകവിഞ്ഞ് ഭക്ഷിക്കുകയോചെയ്യുന്നവന് യോഗാനുഷ്ഠാനത്തിൽ മികവു നേടാനാ വില്ല. കൃഷ്ണന് നിവേദിച്ചതിന്റെ ഉച്ഛിഷ്ടം മാത്രം ഭക്ഷിക്കുന്നതാണുത്തമം. കൃഷ്ണാവബോധമുള്ളവർ ആദ്യമായി കൃഷ്ണന് നിവേദിച്ചശേഷമേ ആഹാരമെന്തും ഉപയോഗിക്കുകയുള്ള. അതിനാൽ കൃഷ്ണാ വബോധവാന് മാത്രമേ യോഗത്തിൽ പൂർണ്ണത നേടാൻ സാധിക്കൂ. കൃതിമമായി ആഹാരം ഉപേക്ഷിക്കുകയും സ്വന്തമായി സൃഷ്ടിച്ച ഉപവാസച്ചടങ്ങുകളും യോഗാഭ്യാസവും അനുഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്തതുകൊണ്ട് ഒരാൾക്ക് യോഗപരിപൂർണ്ണത നേടാനാവില്ല. കൃഷ്ണാവബോധമുദിച്ച ഒരാൾ ധർമ്മശാസ്ത്രപ്രോക്തങ്ങളായ ഉപവാസങ്ങളനുഷ്ഠിക്കും. ആവശ്യമില്ലാതെ ഉപവസിക്കുകയോ, ഏറെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയോ ചെയ്യില്ല. അങ്ങനെയാണൊരാൾ യോഗപരിശീലനത്തിന് കഴിവ് നേടുന്നത്. ഏറെ ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ ഉറക്കത്തിൽ അധികം സ്വപ്നങ്ങൾ കാണും. തന്മമൂലം വേണ്ടതിലേറെ ഉറങ്ങുകയുംചെയ്യും. ദിവസത്തിൽ ആറ് മണിക്കൂറിലധികം ആരും ഉറങ്ങേണ്ടതില്ല. ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കുറി ൽ ആറ് മണിക്കൂറിലധികം ഉറങ്ങുന്ന ആൾ തീർച്ചയായും തമോഗുണത്തിന്റെ സ്വാധീനതയിലാണ് കഴിയുന്നത്. അലസനും നിദ്രാലുവുമാക യാൽ തമോഗുണബാധിതനായ ഒരാൾക്ക് യോഗപരിശീലനത്തിന് കഴി യുകയില്ല.
അലസത (ഭ.ഗീ.3.20)
നിങ്ങളുടെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക്
ഭഗവദ്ഗീതയിൽ നിന്ന് ശാശ്വതമായ പരിഹാരം
അലസത
***********************************
ശ്രീമദ് ഭഗവദ് ഗീതാ യഥാരൂപം
അദ്ധ്യായം 3 / ശ്ലോകം 20
*************************************************
കർമണൈവ ഹി സംസിദ്ധിമാസ്ഥിതാ ജനകാദയഃ
ലോകസംഗ്രഹമേവoപി സംപശ്യൻ കർതുമർഹസി
ജനകൻ മുതലായ രാജാക്കന്മാർ തങ്ങൾക്കു വിധിച്ച കർമ്മങ്ങൾ മാത്രം അനുഷ്ഠിച്ച് പരിപൂർണ്ണതയിലെത്തിച്ചേർന്നു. അതിനാൽ സാമാന്യജനങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കുന്നതിനായി നീ കർമ്മം ചെയ്യേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
ഭാവാർത്ഥം:
ജനകനെപ്പോലുള്ളവർക്ക് ആത്മസാക്ഷാത്കാരം ലഭിച്ചിരുന്നു; തന്മമൂലം അവർക്ക് വൈദികവിധിപ്രകാരമുള്ള അനുഷ്ഠാ നങ്ങളുടെ ആവശ്യവുമില്ലായിരുന്നു. എന്നിട്ടും സാമാന്യജനങ്ങൾക്ക് മാതൃക കാണിക്കുവാൻവേണ്ടി വിധിവിഹിതങ്ങളായ അനുഷ്ഠാനങ്ങ ളെല്ലാം അവർ ചെയ്തതുപോന്നു. സീതാദേവിയുടെ പിതാവും ശ്രീരാമന്റെ ശ്വശുരനുമായിരുന്നു ജനകൻ, മഹാനായ ഒരു ഭഗവദ്ഭക്തനായിരുന്നതു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം അതീന്ദ്രിയപ്രജ്ഞനായിരുന്നു. എങ്കിലും മിഥിലയിലെ രാജാവെന്ന നിലയ്ക്ക് അദ്ദേഹത്തിന് നിയതകർമ്മങ്ങൾ എങ്ങനെ ചെ യ്യണമെന്ന് പ്രജകളെ പഠിപ്പിക്കേണ്ടിയിരുന്നു. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനും നിത്യസുഹൃത്തായ അർജുനനും കുരുക്ഷേത്രത്തിൽ യുദ്ധംചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമില്ലായിരുന്നു. നീതിവാദങ്ങൾകൊണ്ട് ഫലമില്ലാതെ വരുന്നിടത്ത് ഹിംസ ആവശ്യമാണെന്ന് സാമാന്യ ജനങ്ങളെ ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്താനാണ് അവർ യുദ്ധംചെയ്തത്. കുരുക്ഷേത്രത്തിലെ യുദ്ധത്തിനു മുമ്പും അതൊഴിവാക്കാനായി എല്ലാ പരിശ്രമങ്ങളും നടന്നു. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻപോലും ഒത്തുതീർപ്പിനു ശ്രമിച്ചു; എന്നാൽ മറുകക്ഷി പോരിനു തന്നെ ഉറച്ചിരുന്നു. അങ്ങനെ ന്യായമായൊരു കാര്യത്തിനു വേണ്ടി പൊരുതേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. കൃഷ്ണാവബോധം സിദ്ധിച്ച ഒരാൾക്ക് ലൗകിക കാര്യങ്ങളിൽ താത്പര്യമുണ്ടായില്ലെന്നു വരാം. എങ്കിലും എങ്ങനെ ജീവിക്കണമെന്നും പ്രവർത്തിക്കണമെന്നും സാമാന്യ ജനങ്ങളെ ഗ്രഹിപ്പിക്കാനായി ആ ഭക്തൻ കർമനിരതനായിരിക്കും. കൃഷ്ണാവബോധത്തിൽ അനുഭവജ്ഞാനം നേടിയവർക്ക് മറ്റുള്ളവ രേയും തങ്ങളെ പിൻതുടരാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന വിധം പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയും. തുടർന്നുള്ള ശ്ലോകങ്ങളിൽ ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്.
അലസത (ഭ.ഗീ.3.8)
നിങ്ങളുടെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക്
ഭഗവദ്ഗീതയിൽ നിന്ന് ശാശ്വതമായ പരിഹാരം
അലസത
***********************************
ശ്രീമദ് ഭഗവദ് ഗീതാ യഥാരൂപം
അദ്ധ്യായം 3 / ശ്ലോകം 8
*************************************************
നിയതം കുരു കർമ ത്വം കർമ ജ്യായോ ഹ്യകർമണഃ
ശരീരയാത്രാപി ച തേ ന പ്രസിദ്ധ്യേദകർമണഃ
നിനക്ക് വിധിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള കർമ്മംചെയ്യുക. നൈഷ്കർമ്മ്യത്തേക്കാൾ ശ്രേഷ്ഠമാണ് കർമ്മം. കർമ്മംചെയ്യാതെ സ്വന്തം ശരീരം നിലനിർത്താൻ പോലും ആർക്കും സാദ്ധ്യമല്ല.
ഭാവാർത്ഥം:
ഉന്നതമായ വംശപാരമ്പര്യമുണ്ടെന്നവകാശപ്പെടുന്ന കപടയോഗികളും ആദ്ധ്യാത്മിക പുരോഗതിക്കുവേണ്ടി സർവ്വവും ത്യജിച്ചുവെന്ന് നടിക്കുന്ന പണ്ഡിതന്മാരും ഏറെപ്പേരുണ്ട്. അർജുനൻ അത്തരമൊരു കാപട്യക്കാരനാവണമെന്നല്ല, ക്ഷത്രിയർക്ക് വിധിച്ചിട്ടുള്ള ചുമതലകൾ നിറവേറ്റണമെന്നായിരുന്നു ഭഗവാന്റെ അഭിലാഷം. അർജുനൻ ഗ്രഹസ്ഥനാണ്; സൈന്യാധിപനുമാണ്. ആ നില വിടാതെ ഒരു ക്ഷത്രിയ ഗൃഹസ്ഥനു വിധിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള മതപരമായ കർത്തവ്യങ്ങൾ നിർവ്വഹിക്കുന്നതാണദ്ദേഹത്തിന് നല്ലത്. അങ്ങനെയുള്ള വിഹിത കർമ്മങ്ങളാണ് ക്രമേണ ഒരു പ്രാപഞ്ചികന്റെ ഹൃദയം ശുദ്ധീകരിച്ച ഭൗതികതാ മാലിന്യങ്ങളിൽ നിന്ന് അവനെ മോചിപ്പിക്കുന്നത്. ജീവിതവൃത്തിക്കായിക്കൊണ്ടുള്ള കപടസംന്യാസത്തെ കൃഷ്ണനാകട്ടെ, ഏതെങ്കിലും മത്രഗ്രന്ഥങ്ങളാകട്ടെ. അംഗീകരിക്കുന്നില്ല. ജീവനും ശരീരവും നിലനിർത്താൻ ഏതൊരാളും കർമ്മംചെയ്യുക തന്നെ വേണം. ഭൗതികപ്രവണതകളെ ശുദ്ധീകരിക്കാതെ, തന്നിഷ്ട പ്രകാരം ഉപേക്ഷിക്കാൻ പാടുള്ളതല്ല, കർമ്മം. ഭൗതികലോകത്തിലുള്ള ഏതൊരു മനുഷ്യനും പ്രകൃതിക്കുമേൽ അധീശാവകാശം സ്ഥാപിക്കാനുള്ള ഒരവിശുദ്ധ വാസനയുണ്ട്. ഒരു വിധത്തിൽ ഇന്ദ്രിയ സുഖങ്ങൾ അനുഭവിക്കാനുള്ള വാസന തന്നെയാണത്. അത്തരം അവിശുദ്ധ വാസനകളെ തുടച്ചുനീക്കേണ്ടതാണ്. വിധിക്കപ്പെട്ട കർമ്മങ്ങളാൽ ആ ശുദ്ധീകരണ പ്രകിയ നടത്താതെ ആരും സ്വന്തം പ്രവ്യത്തികൾ ഉപേക്ഷിച്ചും, അന്യരുടെ ഔദാര്യത്തിൽ ജീവിച്ചും, അതീന്ദ്രിയ ജ്ഞാനിയെന്ന് പേരെടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞുകൂടാ.
Thursday, November 25, 2021
Monday, November 22, 2021
അവ്യയനായ ഭഗവാനെ ഈ ലോകം അറിയാത്തതെന്ത് കൊണ്ട് ?
ത്രിഭിർഗുണമയൈർഭാവൈരേഭിഃ സർവമിദം ജഗത്
മോഹിതം നാഭിജാനാതി മാമേദ്യഃ പരമവ്യയം
തിഗുണങ്ങളാൽ (സത്ത്വം, രജസ്സ്, തമസ്സ്) വ്യാമോഹിതമായ ഈ ലോകം ഇവയ്ക്കതീതനും അവ്യയനുമായ എന്നെ അറിയുന്നില്ല.
പ്രകൃതിയുടെ ത്രിഗുണങ്ങളാൽ വശീകരിക്കപ്പെട്ടതാണ് ഈ ലോകം. അങ്ങനെ ത്രിഗുണങ്ങളാൽ വ്യാമോഹത്തിൽപ്പെട്ടവർക്ക്, ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഈ ഭൗതികപ്രകൃതിക്ക് അതീതനും സർവ്വേശ്വരനുമാണ് എന്ന് അറിഞ്ഞുകൂടാ.
പ്രകൃതിക്കധീനനായ ഓരോ ജീവാത്മാവിനും ഓരോ വിധത്തിലുള്ള ശരീരാകൃതിയും പ്രത്യേക രീതിയിലുള്ള മാനസികവും ശാരീരികവുമായ പ്രവർത്തനങ്ങളും ഉണ്ട്. ഈ മൂന്നു ഭൗതികഗുണങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന നാലു വിഭാഗം മനുഷ്യരുണ്ട്. സത്ത്വഗുണം മാത്രമുള്ള വരെ ബ്രാഹ്മണരെന്ന് വിളിക്കുന്നു. പൂർണ്ണമായും രജോഗുണത്തിലു ള്ളവരെ ക്ഷത്രിയരായും രജസ്തമോഗുണങ്ങൾക്കധീനരായവരെ വൈശ്യരായും, വെറും തമോഗുണം മാത്രമുള്ളവരെ ശുദ്രരായും വിളിച്ചുപോരുന്നു. അവരിലും താഴേയ്ക്കിടയിലുള്ളവർ മൃഗങ്ങളോ മൃഗപ്രായരേ ആണ്. എന്നാൽ ഇവയൊന്നും സ്ഥിരമല്ല. നാം ബ്രാഹ്മണനോ, ക്ഷത്രിയനോ, വൈശ്യനോ, ശൂദ്രനോ ആരുമാകട്ടെ, ഈ ജീവിതം ക്ഷണികമാണ്. മാത്രമല്ല അടുത്ത ജന്മത്തിൽ ആരാവാൻപ്പോകുന്നു എന്നറിയാനും വയ്യ. എന്നിട്ടും മായാശക്തിക്ക് വശംവദരായി നമ്മൾ സ്വയം ദേഹാത്മഭാവന കൈക്കൊണ്ട് അമേരിക്കൻ, ഇന്ത്യൻ, റഷ്യൻ, ബ്രാഹ്മണൻ, ഹിന്ദു, മുസ്ലീം എന്നിങ്ങനെയൊക്കെ വിചാരിക്കുന്നു. ഭൗതികപ്രകൃതിയുടെ തിഗുണങ്ങളിലകപ്പെട്ടുപോവുകയാൽ ഇവയ്ക്കെല്ലാം പിന്നിൽ നിൽക്കുന്ന പരമപുരുഷനെ നാം മറന്നുപോകുകയും ചെയ്യുന്നു അതുകൊണ്ടാണ് ത്രിഗുണങ്ങളാൽ വ്യാമോഹിതരായവർ ഭൗതികപശ്ചാത്തലത്തിനു പിന്നിലുള്ള തന്നെ- ഭഗവാനെ, അറിയുന്നില്ലെന്ന് കൃഷ്ണൻ പറയുന്നത്.
ജീവാത്മാക്കൾ അനേക വിധത്തിലുണ്ട്, മനുഷ്യർ, ദേവന്മാർ മൃഗങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ. അവയിലോരോന്നും ഭൗതികപ്രകൃതിക്കധീനരാണ്; അതീന്ദ്രിയനായ ഭഗവാനെ മറന്നുപോയവരുമാണ്. രാജസ്താ സസ്വഭാവികൾക്ക്, എന്തിന്, സാത്ത്വികന്മാർക്കുപ്പോലും പരമസത്യത്തിന്റെ അവ്യക്തിഗതബ്രഹ്മബോധത്തിനപ്പുറം പോകാൻ കഴിയുന്നില്ല. സൗന്ദര്യം, ഐശ്വര്യം, ജ്ഞാനം, ബലം, യശസ്സ്, ത്യാഗം എന്നിവ തികഞ്ഞ പുരുഷാകാരം പൂണ്ട ഭഗവാന്റെ മുമ്പിൽ അവർ അമ്പരന്നുപോവുകയേയുള്ളൂ. സാത്ത്വികർക്കുപ്പോലും ഭഗവാന്റെ വ്യക്തിഭാവം അറിയാൻ സാധിക്കില്ലെന്നിരിക്കെ, രജസ്തമോധീനർക്ക് അതെങ്ങനെ സാധിക്കും. പ്രകൃതിയുടെ ഈ മൂന്ന് ഗുണങ്ങൾക്കും അതീതമാണ് കൃഷണാവബോധം. കൃഷ്ണാവബോധത്തിൽ സ്ഥിരനിഷ്ഠരായവർ മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ മുക്തി നേടുന്നത്.
ശ്രീമദ് ഭഗവദ് ഗീതാ യഥാരൂപം / അദ്ധ്യായം 7 / ശ്ലോകം 13
Thursday, November 18, 2021
ഭക്തിയുത സേവനത്തിലൂടെ ഭഗവാനെ മനസിലാക്കാം
ഗുരുവിന്റെ കാരുണ്യം
പരിശുദ്ധ ഭക്തി സേവനത്തിന്റെ സവിശേഷ ലക്ഷണങ്ങൾ
ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏
ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .