ശരീര സങ്കൽപങ്ങളിൽ നിന്ന് പൂർണമായി മുക്തനായ പൃഥു മഹാരാജാവിന്, കൃഷ്ണഭഗവാൻ സകലരുടെയം ഹൃദയത്തിൽ പരമാത്മ ഭാവത്തിൽ വസിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് സ്വയം സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ സാധിച്ചു. അപ്രകാരം അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിർദേശങ്ങൾ ലഭ്യമായ പൃഥു യോഗ - ജ്ഞാന മാർഗങ്ങളെല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു. ഭക്തിയുതസേവനമാണ് ജീവിതത്തിന്റെ ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യമെന്ന് തറപ്പിച്ച് സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞതിനാലും, യോഗികളും ജ്ഞാനികളും കൃഷ്ണകഥകളിലേക്ക് (കൃഷ്ണനെക്കുറിച്ചുളള വർണനകൾ ) ആകർഷിക്കപ്പെട്ടില്ലെങ്കിൽ അസ്തിത്വം സംബന്ധിച്ച അവരുടെ മിത്ഥ്യാബോധം ദൂരീകരിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് മനസിലാക്കിയതിനാലും അദ്ദേഹത്തിന് യോഗ - ജ്ഞാനങ്ങളുടെ പരിപൂർണതയിൽ താൽപര്യം പോലും ഇല്ലാതായി.
( ശ്രീമദ് ഭാഗവതം 4/23/12/വിവർത്തനം )