ഏതെങ്കിലുമൊരു ഉദ്ദേശ്യം മുൻനിർത്തിക്കൊണ്ടാണ് സാധാരണയായി യജ്ഞം നടത്തുക. എന്നാൽ നിരുദ്ദേശ്യപരമായിരിക്കണം യജ്ഞം, എന്നാണിവിടെ പറയുന്നത്. ഒരു കർത്തവ്യമെന്ന നിലയിലാവണം യജ്ഞാനുഷ്ഠാനം. ഉദാഹരണമായി ക്ഷേത്രങ്ങളിലും പള്ളികളിലും നടത്തുന്ന ചടങ്ങുകൾ തന്നെ എടുക്കാം. ഭൗതിക നേട്ടങ്ങളെ ലക്ഷ്യമാക്കിക്കൊണ്ടാണ് അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ എന്നു കാണാം. സാത്ത്വികമല്ല ഈ പ്രവൃത്തി. അമ്പലത്തിലോ പള്ളിയിലോ പോകുന്നത് കർത്തവ്യബോധത്തോടെയായിരിക്കണം ഭഗവാനെ വന്ദിക്കാനും പൂക്കളും ഭക്ഷ്യങ്ങളും സമർപ്പിക്കാനും വേണ്ടിയാവണം. ഈശ്വരാരാധനയ്ക്കുവേണ്ടി മാത്രം അമ്പലങ്ങളിൽ പോകേണ്ടതില്ലെന്നാണ് എല്ലാവരും ചിന്തിക്കുന്നത്. എന്നാൽ ധനലാഭത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള ഈശ്വരാരാധനയ്ക്കു വേദസമ്മതിയില്ല. ഭഗവത്പൂജനത്തിനുവേണ്ടി മാത്രമാവണം ക്ഷേത്രദർശനം. അത് ഒരാളെ സാത്ത്വികഗുണസ്ഥിതനാക്കും. സംസ്കാരസമ്പന്നനായ ഏതൊരാളും ശാസ്ത്രനിർദ്ദേശങ്ങളെ അനുസരിക്കു കയും ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുകയും വേണം.
( ശ്രീമദ് ഭഗവദ്ഗീത യഥാരൂപം 17/11/ഭാവാർത്ഥം )
