ഈ അധ്യായത്തിൽ, പരമദിവ്യോത്തമപുരുഷനായ ഭഗവാൻ നരസിംഹദേവൻ ഭക്തപ്രഹ്ലാദനെ സന്തോഷിപ്പിച്ചതിനുശേഷം എങ്ങനെയാണ് അന്തർധാനം ചെയ്തതെന്ന് വിവരിക്കുന്നു. മഹാദേവനാൽ നൽകപ്പെട്ട ഒരനുഗ്രഹത്തെപ്പറ്റിയും ഇതിൽ വർണിക്കുന്നുണ്ട്.
നരസിംഹദേവൻ പ്രഹ്ലാദനുമേൽ ഒന്നിനു പിറകെ ഒന്നായി അനുഗ്രഹങ്ങൾ ചൊരിയാൻ ആഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും, അവയെല്ലാം ആദ്ധ്യാത്മിക പുരോഗതിക്ക് വിഘാതങ്ങളുണ്ടാക്കുമെന്ന ചിന്തയാൽ അദ്ദേഹം അവയൊന്നും സ്വീകരിച്ചില്ല. പകരം, അദ്ദേഹം ഭഗവാന്റെ പാദപങ്കജങ്ങളിൽ പരിപൂർണമായും ശരണം പ്രാപിച്ചു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞും “ഭഗവദ് സേവനത്തിൽ മുഴുകുന്ന ഒരുവൻ വ്യക്തിപരമായ ഇന്ദ്രിയ സുഖത്തിനു വേണ്ടി ഭഗവാനോട് പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന പക്ഷം അവനെ ഒരു പരിശുദ്ധ ഭക്തനെന്നോ, ഒരു ഭക്തനെന്നുപോലുമോ വിളിക്കാനാവില്ല. അവൻ, കൊടുക്കൽ വാങ്ങൽ വ്യാപാരത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്ന ഒരു കച്ചവടക്കാരനെന്നു വിളിക്കപ്പെടണം. അതുപോലെ, ഭൃത്യനിൽ നിന്ന് സേവനം സ്വീകരിച്ചശേഷം അവനെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു യജമാനനും യഥാർത്ഥ യജമാനനല്ല." പ്രഹ്ലാദ മഹാരാജാവ് അതിനാൽ ഭഗവാനിൽ നിന്ന് ഒന്നും ആവശ്യപ്പെട്ടില്ല. പകരം, തനിക്കൊരു വരം നൽകാൻ ഭഗവാൻ ഇച്ഛിക്കുന്ന പക്ഷം, താൻ ഒരിക്കലും ഭൗതിക ആഗ്രഹങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നതിന് അനുഗ്രഹങ്ങൾ സ്വീകരിക്കാൻ വശംവദനാവുകയില്ലെന്ന് ഉറപ്പാക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം ഭഗവാനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഭക്തിയുതസേവനത്തിനുപകരമായി ആർത്തിപിടിച്ച കാമങ്ങളുടെ പൂർത്തീകരണം പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന പ്രവണത വളരെ പ്രബലമാണ്. ആർത്തി പൂണ്ട കാമങ്ങൾ ഉണർന്നാലുടനെ ഒരുവന്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ, മനസ്സ്, ജീവൻ, ആത്മാവ്, ധാർമിക തത്ത്വങ്ങൾ, ക്ഷമ, ബുദ്ധി, ലജ്ജ, സൗന്ദര്യം, ശക്തി, ഓർമ, സത്യസന്ധത ഇവയെല്ലാം നശിക്കുന്നു. മനസ്സിൽ ഭൗതികാഗ്രഹങ്ങളില്ലാതായാൽ മാത്രമേ ഒരുവന് കലർപ്പില്ലാത്ത ഭക്തിയുത സേവനം നിർവഹിക്കാൻ കഴിയുകയുളളു.
പ്രഹ്ലാദ മഹാരാജാവിന്റെ കലർപ്പറ്റ ഭക്തിയുതസേവനത്തിൽ പരമദിവ്യോത്തമപുരുഷനായ ഭഗവാൻ അത്യന്തം സംതൃപ്തനായിരുന്നു. പ്രഹ്ലാദൻ അനുഗ്രഹങ്ങൾ ആവശ്യപ്പെടാഞ്ഞിട്ടും ഭഗവാൻ അദ്ദേഹത്തിനൊരു ഭൗതികാനുഗ്രഹം നൽകി - അദ്ദേഹം ഈ ഭൗതികലോകത്തിലും, അടുത്ത ജീവിതത്തിൽ വൈകുണ്ഠത്തിലും പരിപൂർണ സന്തോഷത്തിലായിരിക്കട്ടെയെന്ന്. മന്വന്തരത്തിന്റെ അന്ത്യം വരെ ഈ ഭൗതികലോകത്തിന്റെ രാജാവായിരിക്കട്ടെയെന്നും, ഭൗതികലോകത്തിലാണെങ്കിലും ഭഗവാന്റെ മഹത്ത്വങ്ങൾ ശ്രവിക്കാനും, ഭഗവാനെ പൂർണമായി ആശ്രയിക്കാനും, ഭക്തിയോഗത്തിലൂടെ അകളങ്കിതമായ സേവനമനുഷ്ഠിക്കാനും കഴിയട്ടെയെന്നും ഭഗവാൻ പ്രഹ്ലാദ മഹാരാജാവിനെ അനുഗ്രഹിച്ചു. യജ്ഞങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുകയെന്നത് ഒരു രാജാവിന്റെ ധർമമാകയാൽ, ഭക്തിയോഗത്തിലൂടെ യജ്ഞങ്ങൾ നടത്തണമെന്ന് ഭഗവാൻ പ്രഹ്ലാദനെ ഉപദേശിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഭഗവാന്റെ വാഗ്ദാനങ്ങളെല്ലാം സ്വീകരിച്ച പ്രഹ്ലാദ മഹാരാജാവ് തന്റെ പിതാവിനെ മോചിപ്പിക്കണമെന്ന് ഭഗവാനോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു. പ്രഹ്ലാദനെപ്പോലെ ഒരു മഹാഭക്തന്റെ കുടുംബത്തിൽ, ഭക്തന്റെ പിതാവിനു മാത്രമല്ല ഇരുപത്തൊന്നു തലമുറകളിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാമഹന്മാർക്കും മോക്ഷം ലഭിക്കുമെന്ന്, പ്രഹ്ലാദന്റെ പ്രാർത്ഥനയ്ക്കുളള പ്രതികരണമായി ഭഗവാൻ ഉറപ്പു നൽകി. മരിച്ച പിതാവിന് യഥോചിതം മരണാനന്തര ചടങ്ങുകൾ നടത്തണമെന്നും ഭഗവാൻ പ്രഹ്ലാദനോടാവശ്യപ്പെട്ടു.
അവിടെ സന്നിഹിതനായിരുന്ന ബ്രഹ്മദേവനും, പ്രഹ്ലാദന് അനുഗ്രഹങ്ങൾ നൽകിയതിലുള്ള കടപ്പാടുകൾ പ്രകടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഭഗവാന് ധാരാളം പ്രാർത്ഥനകളർപ്പിച്ചു. ഹിരണ്യകശിപുവിനു നൽകിയതുപോലെ അസുരന്മാർക്ക് അവരുടെ ഇഷ്ടത്തിനു വഴങ്ങി വരങ്ങൾ നൽകരുതെന്ന് ഭഗവാൻ ബ്രഹ്മദേവനെ ഉപദേശിച്ചു. അനന്തരം നരസിംഹ ഭഗവാൻ അന്തർധാനം ചെയ്തു. അന്നുതന്നെ പ്രഹ്ലാദ മഹാരാജാവിനെ ബ്രഹ്മദേവനും ശുക്രാചാര്യനും ചേർന്ന് സിംഹാസനാരോഹണം ചെയ്യിച്ചു.
🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️
ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ
🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️
No comments:
Post a Comment