ഒരുവൻ തന്റെ ഇന്ദ്രിയ സംതൃപ്തിക്കു വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നതിനെ ഭൗതിക സമ്പത്തെന്ന് വിളിക്കുന്നു, അതേസമയം ഭഗവാന്റെ പ്രേമ സേവനത്തിനു വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കുന്ന സാമഗ്രികൾ ആധ്യാത്മികമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കണം. ഒരുവൻ തന്റെ മുഴുവൻ സ്വത്ത് വകകളും ഭഗവാന്റെ ഭക്തിയുതസേവനത്തിനു വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കുന്നതിലൂടെ ഉപേക്ഷിക്കണം. ആഡംബരപൂർണമായ ഒരു ബംഗ്ലാവിന്റെ ഉടമയായ ഒരു വ്യക്തി അവിടെ ഭഗവാന്റെ വിഗ്രഹം പ്രതിഷ്ഠിച്ച് കൃഷ്ണാവബോധം പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിന് പതിവായി പരിപാടികൾ നടത്തണം. അതുപോലെ ധനം ഭഗവാന്റെ ക്ഷേത്രങ്ങൾ നിർമിക്കുന്നതിനും, ഭഗവാനെ ശാസ്ത്രീയമായി വിവരിക്കുന്ന സാഹിത്യം പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നതിനും വിനിയോഗിക്കണം. സമ്പദ് ദ്രവ്യങ്ങൾ ഭഗവാന്റെ സേവനത്തിനു വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കാതെ അന്ധമായി പരിത്യജിക്കുന്ന ഒരുവൻ സർവവും ഭഗവാന്റെ സ്വന്തമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. അത്തരം അന്ധമായ പരിത്യാഗം, “ഈ സ്വത്ത് എന്റേ താണ് എന്നാൽ എനിക്കിത് ആവശ്യമില്ല” എന്ന ഭൗതിക മനോഭാവത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലുളളതാണ്. എല്ലാം വാസ്തവത്തിൽ ഭഗവാന്റെ സ്വന്തമാണ്; ഇതറിയുന്ന ഒരുവൻ ഈ ലോകത്തിലെ വസ്തുക്കൾ ആസ്വദിക്കാനോ നിരാകരിക്കാനോ ശ്രമിക്കുന്നില്ല. പകരം അവയെ ശാന്തിപൂർവം ഭഗവദ് സേവനത്തിൽ ഏർപ്പെടുത്തുന്നു.
( ശ്രീമദ് ഭാഗവതം 11/23/23/ഭാവാർത്ഥം )
🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆
ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ
ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏
ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .
No comments:
Post a Comment