Home

Friday, April 26, 2024

പരിപൂർണ സത്യത്തിൻ്റെ രഹസ്യം



പരമദിവ്യോത്തമപുരുഷൻ്റെ പരിപൂർണ സത്യത്തിൻ്റെ ജ്ഞാനത്തെ സംബന്ധിക്കുന്ന വ്യാമിശ്രതകളെ മനസ്സിലാക്കുന്നതിനുള്ള വിജയരഹസ്യം ഭഗവാന്റെ അഹൈതുകമായ കാരുണ്യമാകുന്നു. ഭൗതിക ലോകത്തിൽപ്പോലും, അനവധി പുത്രന്മാരുള്ള പിതാവ്, പ്രീതിഭാജനമായ പുത്രന്മാർക്ക് സ്വന്തം സ്വാധീനവലയത്തിൻ്റെ രഹസ്യം വെളിപ്പെടുത്തിക്കൊടുക്കുന്നു. യോഗ്യനെന്ന് അദ്ദേഹം വിചാരിക്കുന്ന പുത്രന് രഹസ്യം, അഥവാ പിതാവിന് പുത്രന്മേലുള്ള ഉറച്ച വിശ്വാസം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. സാമൂഹ്യ വ്യവസ്ഥയിലുള്ള ഒരു പ്രധാന വ്യക്തി, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ മാത്രമാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. അതുപോലെ, ഭഗവാനെ അറിയുന്നതിലേക്കായി ഒരുവൻ നിശ്ചയമായും ഭഗവാന് വളരെയധികം പ്രിയപ്പെട്ടവനായിരിക്കണം. എന്നാൽ, ഭഗവാൻ്റെ അതീന്ദ്രിയപ്രേമയുതസേവനത്തിലുള്ള ഒരുവൻ്റെ മുന്നേറ്റത്തിന് ഭഗവാനെ അറിയുന്നതിലേക്ക് അവനെ സർവഥാ യോഗ്യനാക്കിത്തീർക്കുവാൻ കഴിയും. ഭഗവാന് ബ്രഹ്മാവിനോട് വേണ്ടുവോളം പ്രീതിയുള്ളതായി നമുക്കിവിടെ കാണാൻ കഴിയും. ആകയാൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃപയാൽ മാത്രം ബ്രഹ്മാവിന് സാക്ഷാത്തായ സാക്ഷാത്കാരമുണ്ടായിരിക്കുവാൻ ഉതകുമാറ് ഭഗവാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഹൈതുകമായ കാരുണ്യം ബ്രഹ്മാവിന് സമ്മാനിക്കുന്നു.


ബുദ്ധിവിഷയകമായ കായികാഭ്യാസ പരിശീലനത്തിലൂടെയോ,ലൗകിക വിദ്യാഭ്യാസത്തിലൂടെയോ ഒരു വ്യക്തിക്ക് പരിപൂർണ സത്യമായ പരമദിവ്യോത്തമപുരുഷനെ അറിയുവാൻ കഴിയുകയില്ലെന്ന് വേദങ്ങളിലും പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നു. ഭഗവാനിലും, നിർവ്യാജനായ ആത്മീയഗുരുവിലും അചഞ്ചലമായ വിശ്വാസമുണ്ടെങ്കിലേ ഒരുവന് പരമസത്യത്തെ അറിയുവാൻ കഴിയുകയുള്ളൂ. ലൗകികമായ ജ്ഞാനത്തിൽ അജ്ഞനെങ്കിൽപ്പോലും, അത്തരമൊരു അചഞ്ചലനായ വ്യക്തിക്ക് ഭഗവദ്കൃപയാൽ ഭഗവാനെ അറിയുവാൻ താനേ കഴിയും. ഏവരുടെയും മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷ നാകാതിരിക്കാനുള്ള അവകാശം ഭഗവാൻ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നുവെന്നു മാത്രമല്ല, അവിശ്വാസിയായവരിൽനിന്നും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ യോഗമായാശക്തിയാൽ സ്വയം ഒളിച്ചുനിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്ന് ഭഗവദ്ഗീതയിലും പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.


വിശ്വാസികളായ വ്യക്തികൾക്ക് ഭഗവാൻ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ നാമ-രൂപ- ഗുണ-ലീലകളിൽ സ്വയം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. നിരാകാരവാദികൾ തെറ്റായി ധരിച്ചിരിക്കുന്നതുപോലെ ഭഗവാൻ നിരാകാരനല്ല. എന്നാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ രൂപം നമുക്ക് പരിചയമുള്ള ഒന്നല്ല. അളക്കാവുന്നയത്ര പരിമാണത്തിൽപ്പോലും ഭഗവാൻ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പരിശുദ്ധ ഭക്തർക്ക് സ്വരൂപം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ശ്രീമദ് ഭാഗവതത്തിൻ്റെ മഹാപണ്‌ഡിതനായ ശ്രീ ജീവ ഗോസ്വാമി വിവരിച്ചതുപോലെ, 'യാവാൻ' എന്നതിൻ്റെ അർഥം അതാകുന്നു.


ഭഗവാൻ സ്വന്തം അസ്‌തിത്വത്തിൻ്റെ അതീന്ദ്രിയ സ്വഭാവം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ലൗകികവാദികൾ ഭഗവദ്‌രൂപത്തെക്കുറിച്ച് ഭൗതികമായ സങ്ക ൽപ്പങ്ങൾ രചിക്കുന്നു. ഭഗവാന് ലൗകികമായ രൂപമില്ലെന്ന് വെളിപ്പെട്ട ധർമ ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതാകയാൽ, അൽപ്പജ്ഞാനികളായ വ്യക്തികൾ ഭഗവാൻ നിരാകാരനാണെന്ന് തീർച്ചപ്പെടുത്തുന്നു. ലൗകിക രൂപത്തെയും ആത്മീയ രൂപത്തെയും തിരിച്ചറിയുവാൻ അവർക്ക് കഴിയുന്നില്ല. അവരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ലൗകികമായ രൂപമില്ലാത്തപക്ഷം ഒരുവൻ നിശ്ചയമായും നിരാകാരൻ ആയിരിക്കും. നിരാകാരമെന്നത് ആകാരത്തിൻ്റെ നേരെ വിപരീതമാകയാൽ ഈ നിർണയവും ലൗകികമാണ്. ലൗകിക സങ്കൽപ്പത്തിൻ്റെ നിഷേധം അതീന്ദ്രിയ സത്യത്തെ സ്ഥിരീകരിക്കുന്നില്ല. ഭഗവാന് ഒരു അതീന്ദ്രിയ രൂപമുണ്ടെന്നും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലുമൊരു ഇന്ദ്രിയത്തെ എന്ത് ആവശ്യത്തിനും ഉപയോഗിക്കുവാൻ കഴിയുമെന്നും ബ്രഹ്മസംഹിതയിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ദൃഷ്ടാന്തമായി, അദ്ദേഹത്തിന് നേത്രങ്ങൾക്കൊണ്ട് ഭുജിക്കുവാനും, പാദം കൊണ്ട് വീക്ഷിക്കുവാനും കഴിയും. രൂപത്തെ സംബന്ധിക്കുന്ന ലൗകിക സങ്കൽപ്പത്തിൽ, ഒരുവന് സ്വന്തം കണ്ണുകൾക്കൊണ്ട് ഭക്ഷിക്കുവാനോ, പാദം കൊണ്ട് വീക്ഷിക്കുവാനോ കഴിയുകയില്ല. 'സദ്-ചിദ്-ആനന്ദ' എന്ന ആത്മീയ രൂപത്തിനും, ലൗകിക രൂപത്തിനും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം അതാണ്. ആത്മീയമായൊരു ശരീരം നിരാകാരമല്ല. അത് നമ്മുടെ വർത്തമാന ലൗകിക ഇന്ദ്രിയങ്ങളാൽ സങ്കൽപ്പിക്കുവാൻ കഴിയാത്ത വ്യത്യസ്തമായൊരു ശരീരമാണ്. ആകയാൽ, നിരാകാരം എന്നതിനർഥം “ലൗകികമായ രൂപം ഇല്ലാത്തത്", അഥവാ ചിന്താപരമായ മാർഗത്തിലൂടെ അവിശ്വാസിക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കുവാൻ കഴിയാത്തൊരു ആത്മീയ ശരീരം ഉടമയിൽ ഉണ്ടായിരിക്കുകയാകുന്നു.


സർവവും അന്യോന്യം നിർവിശേഷമായ വ്യത്യസ്‌തങ്ങളായ ശാരീരിക ലക്ഷണങ്ങളോടുകൂടിയ പലവിധ അസംഖ്യം അതീന്ദ്രിയ രൂപങ്ങൾ ഭഗവാൻ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പരിശുദ്ധ ഭക്തന് വെളിപ്പെടുത്തിക്കൊടുക്കുന്നു. ഭഗവാന്റെ അതീന്ദ്രിയ രൂപങ്ങളിൽ ചിലത് കാർവർണവും, ചിലത് ഗൗരവർണവും, ചിലത് രക്തവർണവും, ചിലത് പീതനിറമാർന്നവയുമാകുന്നു. അവയിൽ ചിലത് ചതുർഭുജങ്ങളോടുകൂടിയവയും, ചിലത് ദ്വിഭുജങ്ങളോടുകൂടിയവയുമാകുന്നു. അവയിൽ ചിലത് മത്സ്യത്തെപ്പോലെയും, ചിലത് സിംഹത്തപ്പോലെയും ആകുന്നു. ഭഗവാൻ്റെ ഈ എല്ലാ വ്യത്യസ്ത അതീന്ദ്രിയ രൂപങ്ങളും, വ്യതിരിക്തമായയാതൊരു വിധ വേർതിരിവും കൂടാതെ ഭഗവദ്കൃപയാൽ ഭഗവദ്ഭക്തർക്ക് വെളിപ്പെടുത്തപ്പെടുന്നു. ആകയാൽ പരമസത്യം, നിരാകാരമെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന വ്യക്തിശൂന്യവാദികളുടെ തെറ്റായ വാദങ്ങൾ ഭഗവദ്ഭക്തനോട്, അത്തരമൊരു ഭക്തൻ ഭക്തിയുതസേവനത്തിൽ വളരെയധികം ഉൽക്കർഷം ഇല്ലാത്തവനായേക്കാ മെങ്കിൽപ്പോലും, വിലപ്പോവില്ല.


ഭഗവാന് അസംഖ്യം അതീന്ദ്രിയഗുണങ്ങളുണ്ട്. അവയിലൊന്ന്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഹൈതവ ഭക്തനോടുള്ള വാത്സല്യമാകുന്നു. ഐഹിക ലോകത്തിന്റെ പുരാവൃത്തത്തിൽ നമുക്ക് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അതീന്ദ്രിയ ഗുണങ്ങളെ ആസ്വദിക്കുവാൻ കഴിയും. ഭഗവാൻ സ്വഭക്തരെ സംരക്ഷിക്കുവാനും, അഭക്തരെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യുവാനും വേണ്ടി സ്വയം അവതരിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളെല്ലാംതന്നെ, സ്വഭക്തരുമായുള്ള ജ്ഞാതീഭാവത്തിലുള്ളതാകുന്നു. ശ്രീമദ് ഭാഗവതം ജ്ഞാതീഭാവത്തിൽ ഭഗവദ്ഭക്തരുമായുള്ള അത്തരം ഭഗവദ്കർമങ്ങളാൽ പരിപൂരിതമാണ്. അത്തരം ലീലകളെക്കുറിച്ചുള്ള ജ്ഞാനം അഭക്തർക്കില്ല. വൃന്ദാവനത്തെ ജലപ്രളയത്താൽ ഉന്മൂലനം ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ച ഇന്ദ്രകോപത്തിൽനിന്നും ഭഗവാൻ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പരിശുദ്ധ ഭക്തരായ വ്യന്ദാവനവാസികളെ, അദ്ദേഹത്തിന് കേവലം ഏഴു വയസ്സ് മാത്രം പ്രായമുള്ളപ്പോൾ ഗോവർധന പർവതത്തെ ഉയർത്തി സംരക്ഷിച്ചു. ഏഴു വയസ്സു പ്രായമുള്ള ബാലൻ ഗോവർധന പർവതം ഉയർത്തി എന്നത് അവിശ്വാസികൾക്ക് അവിശ്വസനീയമായേക്കാം. എന്നാൽ, ഭക്തരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അത് വിശ്വസനീയം തന്നെയാണ്. ഭക്തൻ, ഭഗവാൻ്റെ അനന്ത ശക്തിയിൽ വിശ്വസിക്കുന്നു. അതേസമയം അവിശ്വാസികൾ (അഭക്തർ), ഭഗവാൻ സർവശക്തനാണെന്ന്, അഥവാ അനന്തശക്തിമാനാണെന്ന് പറയുന്നുവെങ്കിലും, അത് വിശ്വസിക്കുന്നില്ല. അൽപ്പജ്ഞാനികളായ അത്തരം വ്യക്തികൾക്ക്, ഭഗവാൻ ശാശ്വതമായി ഭഗവാനാണെന്നും, ഒരുവന് ദശലക്ഷക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളിലെ ധ്യാനത്തിലൂടെയോ, അല്ലെങ്കിൽ പതിനായിരം കോടി വർഷങ്ങളാലുള്ള മാനസിക പ്രകൽപ്പനങ്ങളിലൂടെയോ ഭഗവാനായിത്തീരുവാൻ കഴിയുകയില്ലെന്നും അറിഞ്ഞുകൂടാ.


ലൗകികവാദികളുടെ നിരാകാരവ്യാഖ്യാനങ്ങളെ, ഈ ശ്ലോകത്തിൽ പൂർണമായും അടിസ്ഥാനരഹിതമെന്ന് സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ, പരമോന്നത ഭഗവാന്, ഒരു വ്യക്തിക്കുള്ളതുപോലെ, അദ്ദേഹത്തിൻ്റേതായ നാമ-ഗുണ-രൂപ-ലീലകൾ ഇത്യാദിസർവവും ഉണ്ട്. പരമദിവ്യോത്തമപുരുഷൻ്റെ അതീന്ദ്രിയ സ്വഭാവത്തിൻ്റെ ഈ എല്ലാവർണനകളും ഭഗവദ്ഭക്തൻ്റെ സത്യമായ സാക്ഷാത്‌കാരങ്ങളാകുന്നു. മാത്രവുമല്ല, ഭഗവാന്റെ അഹൈതുകമായ കാരുണ്യത്താൽ, ഭഗവാൻ്റെ പരിശുദ്ധ ഭക്തർക്ക് ഒഴികെ മറ്റാർക്കും അവ വെളിപ്പെടുത്തപ്പെടുന്നില്ല.


(ശ്രീമദ് ഭാഗവതം 2/9/32/ഭാവാർത്ഥം) 


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ

ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .


ശുദ്ധ ഭക്തി വാട്സ്ആപ്പ് ഗ്രൂപ്പ് 



 

അതീന്ദ്രിയതയെ കുറിച്ചുള്ള പൂർണ ജ്ഞാനം



സ്വയം ഭഗവാനാൽ പകർന്നുനൽകപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ മാത്രമേ പരിപൂർണ പരമസത്തയെക്കുറിച്ചുള്ള ജ്ഞാനം ഗ്രഹിക്കുവാൻ കഴിയുകയുള്ളൂവെന്ന് ഇത് അർഥമാക്കുന്നു. ഏറ്റവും വലിയ ലൗകിക ചിന്തകരുടെ മാനസിക ഊഹാപോഹങ്ങളിലൂടെപ്പോലും പരിപൂർണ സത്യത്തെ അറിയുവാൻ കഴിയുകയില്ല. മാനസിക ഊഹാപോഹികൾക്ക് നിരാകാര ബ്രഹ്മസാക്ഷാത്കാരപദം വരെ എത്തിച്ചേരാൻ കഴിയും. എന്നാൽ പരമാർഥത്തിൽ, അതീന്ദ്രിയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആത്മജ്ഞാനപരമായ പരിപൂർണ ജ്ഞാനം, നിരാകാര ബ്രഹ്മത്തിന് അതീതമാണ്. ആകയാൽ അതിനെ പരമരഹസ്യമായ ബുദ്ധിസമ്പത്ത് എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. അനവധി മുക്താത്മാക്കളിൽ ഒരുവനോ മറ്റോ പരമദിവ്യോത്തമപുരുഷനെ അറിയുന്നതിന് യോഗ്യനാക്കപ്പെട്ടേക്കാം. അനേകായിരം ജനങ്ങളിൽ, മനുഷ്യ ജീവിതത്തിൻ്റെ പരിപൂർണതയ്ക്കായി ഒരുവനോ മറ്റോ പരിശ്രമിച്ചേക്കാം. അപ്രകാരം, അനവധി മുക്താത്മാക്കളിൽ ഒരുവനോ മറ്റോ ഭഗവാനെ യഥാരൂപത്തിൽ മനസിലാക്കുന്നു എന്നും സ്വയം ഭഗവാനാൽ ഭഗവദ്‌ഗീതയിൽ അരുളി ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ആകയാൽ, പരമദിവ്യോത്തമപുരുഷൻ്റെ ജ്ഞാനം ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തിയുതസേവനത്തിലൂടെ മാത്രം പ്രാപ്തമാക്കപ്പെടാവുന്നതാണ്. രഹസ്യം എന്നാൽ ഭക്തിയുതസേവനം എന്നർഥം. അർജുനനെ ഒരു ഭക്തനും മിത്രവുമായി കാണുകയാൽ ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്‌ണൻ അർജുനനെ ഭഗവദ്‌ഗീതയിലൂടെ ഉപദേശിച്ചു. അത്തരം യോഗ്യതകളില്ലാതെ ഒരുവന് ഭഗവദ്‌ഗീതയിലെ ഗൂഢ തത്ത്വത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുവാൻ കഴിയുകയില്ല. ആകയാൽ, ഭക്തനായിത്തീരാതെയും, ഭക്തിയുതസേവനം നിർവഹിക്കാതെയും ഒരുവന് പരമദിവ്യോത്തമപുരുഷനെ മനസ്സിലാക്കുവാൻ കഴിയുകയില്ല. ഈ പരമരഹസ്യം, അഥവാ ഗൂഢ തത്ത്വം, ഭഗവദ്‌ പ്രേമം ആകുന്നു. പരമദിവ്യോത്തമപുരുഷനെ സംബന്ധിക്കുന്ന പരമരഹസ്യം ഗ്രഹിക്കുന്നതിനുള്ള മുഖ്യ യോഗ്യത അതിൽ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. അതീന്ദ്രിയ ഭഗവദ് പ്രേമപദത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചേരുന്നതിന് ഭക്തിയുതസേവനത്തിൻ്റെ ക്രമവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട തത്ത്വങ്ങളെ തീർച്ചയായും അനുവർത്തിക്കേണ്ടതാകുന്നു. വ്യവസ്ഥപ്പെടുത്തപ്പെട്ട അനുശാസനകളെ, 'വിധിഭക്തി' അഥവാ ഭഗവദ് ഭക്തിയുതസേവനമെന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. അവയെ ഒരു അഭിനവ ഭക്തന്, അവൻ്റെ നിലവിലെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളാൽ ആചരിക്കുവാൻ സാധ്യമാണ്. അത്തരം ക്രമവവൽകൃത അനുശാസനങ്ങൾ മുഖ്യമായും ഭഗവദ്‌ മാഹാത്മ്യങ്ങളുടെ ജപ-ശ്രവണങ്ങളെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തിയുള്ളതാണ്. ഭഗവദ്‌ മാഹാത്മ്യങ്ങളുടെ അത്തരത്തിലുള്ള ജപവും, ശ്രവണവും ഭക്തസംസർഗത്തിലൂടെ മാത്രമേ സാധ്യമാകുകയുള്ളൂ. ആകയാൽ, ഭഗവദ് ഭക്തിയുതസേവനത്തിൽ പരിപൂർണത പ്രാപ്തമാക്കുവാൻ ശ്രീ ചൈതന്യ മഹാപ്രഭു അഞ്ച് മുഖ്യ തത്ത്വങ്ങൾ നിർദേശിച്ചു. അതിൽ ആദ്യത്തേത്, ഭക്തരുമായുള്ള സംസർഗം (ശ്രവണം); രണ്ടാമത്തേത്, ഭഗവദ്‌ മാഹാത്മ്യ ജപം; മൂന്നാമത്തേത്, ഒരു പരിശുദ്ധ ഭക്തനിൽനിന്നുള്ള ശ്രീമദ് ഭാഗവത ശ്രവണം; നാലാമത്തേത്, ഭഗവാനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു പുണ്യസ്ഥലത്തെ നിവാസം; അഞ്ചാമത്തേത്, ഭക്തിയോടെ ഭഗവദ്വിഗ്രഹത്തെ ആരാധിക്കൽ അത്തരം അനുശാസനകൾ ഭക്തിയുതസേവനത്തിൻ്റെ ഭാഗങ്ങളാണ്. 


(ശ്രീമദ് ഭാഗവതം 2/9/31/ഭാവാർത്ഥം)


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ

ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .


ശുദ്ധ ഭക്തി വാട്സ്ആപ്പ് ഗ്രൂപ്പ് 



 

മറ്റ് ഗ്രഹങ്ങളിൽ ജീവനുണ്ടോ?

ബുദ്ധിയുടെയും ശാസ്ത്രജ്ഞാനത്തിന്റെയും അസ്‌തിത്വമുള്ള ജീവസത്തകൾ ഈ ഭൂമിയിൽ മാത്രമേയുള്ളെന്നും, മറ്റു ഗ്രഹങ്ങളിൽ ജീവികളേ ഇല്ലെന്നുമുളള ആശയം ശാസ്ത്രീയമെന്നുപറയപ്പെടുന്ന ആധുനിക സമൂഹത്തിൽ വളരെ പ്രബലമാണ്. വിഡ്ഢ്‌ഢിത്തം നിറഞ്ഞ ഈ സിദ്ധാന്തം എന്തായാലും വൈദിക സാഹിത്യം അംഗീകരിക്കുന്നില്ല. വിഭിന്ന ഗ്രഹങ്ങളിൽ ദേവന്മാർ, മുനിമാർ, പിതാക്കന്മാർ, ഗന്ധർവന്മാർ, നാഗങ്ങൾ, കിന്നരന്മാർ, ചാരണന്മാർ, സിദ്ധന്മാർ, അപ്‌സരസുകൾ തുടങ്ങി വിഭിന്ന തരങ്ങളിലുളള ജീവികളുണ്ടെന്ന കാര്യത്തിൽ വൈദിക സാഹിത്യത്തിന് പൂർണ ബോധ്യമുണ്ട്. എല്ലാ ഗ്രഹങ്ങളിലും, ഈ ഭൗതികാകാശത്തിൽ മാത്രമല്ല ആദ്ധ്യാത്മികാകാശങ്ങളിലും നാനാതരം ജീവജാലങ്ങളുണ്ടെന്ന് വേദങ്ങൾ വിവരം നൽകുന്നു. ഈ ജീവസത്തകളെല്ലാം ഒരേ ആദ്ധ്യാത്മിക പ്രകൃതമുള്ളവയും, ഗുണപരമായി പരമദിവ്യോത്തമപുരുഷനായ ഭഗവാന് സമതുല്യരാണെങ്കിലും, ഭൂമി, ജലം, അഗ്നി, വായു, ആകാശം, മനസ്, ബുദ്ധി, മിത്ഥ്യാഹങ്കാരം എന്നീ എട്ടു ഘടകങ്ങളാൽ മൂർത്തത പൂണ്ട ജീവാത്മാവുകളായതിനാൽ അവയ്ക്കെല്ലാം നാനാതരം ശരീരങ്ങളുണ്ട്. ആദ്ധ്യാത്മികലോകത്തിൽ എന്തുതന്നെയായാലും ശരീരങ്ങൾക്കും മൂർത്ത രൂപങ്ങൾക്കും തമ്മിൽ വ്യതിയാനമില്ല. ഭൗതികലോകത്തിലെ എല്ലാ ഗ്രഹങ്ങളിലും വ്യത്യസ്‌ത സവിശേഷതകൾ വ്യത്യസ്‌ത രീതികളിലുള്ള ശരീരങ്ങളായി ആവിഷ്‌കൃതമായിട്ടുണ്ട്. ആദ്ധ്യാത്മികവും ഭൗതികവുമായ ഒരോ ഗ്രഹത്തിലും വ്യത്യസ്‌ത ബുദ്ധിതലത്തിലുള്ള വ്യത്യസ്‌ത ജീവികളുണ്ടെന്ന് വൈദിക സാഹിത്യം നമുക്ക് പൂർണ വിവരം നൽകുന്നു. ഭൂമി, ഭൂർലോക ഗ്രഹസംവിധാനത്തിലെ ഗ്രഹങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്. ഭൂലോകത്തിനുമീതെ ആറ് ഗ്രഹസംവിധാനങ്ങളും, താഴെ എഴ് ഗ്രഹസംവിധാനങ്ങളുമുണ്ട്. അതിനാൽ സമഗ്ര വിശ്വപ്രപഞ്ചം പതിനാല് വ്യത്യസ്‌ത ഗ്രഹസംവിധാനങ്ങളോടുകൂടിയതാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്ന ചതുർദശഭുവനം എന്നു വിളിക്കപ്പെടുന്നു. ഭൗതികാകാശത്തിലെ ഗ്രങ്ങൾക്കുമീതെ, പരവ്യോമം എന്നറിയപ്പെടുന്ന ആദ്ധ്യാത്മികാകാശവും അവിടെ ആദ്ധ്യാത്മിക ഗ്രഹങ്ങളമുണ്ട്. ഈ ഗ്രഹങ്ങളിൽ വസിക്കുന്ന ജീവികളെല്ലാം പരമദിവ്യോത്തമ പുരുഷനായ ഭഗവാനുവേണ്ടി വ്യത്യസ്‌ത രീതികളിലുള്ള ഭക്തിയുതസേവനങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ദാസ്യരസം, സഖ്യരസം, വാത്സല്യരസം, മാധുര്യരസം, എല്ലാറ്റിനും ഉപരിയായ പരകീയരസം എന്നീ വ്യത്യസ്ത രസങ്ങൾ ഉൾപ്പെട്ടവയാണ് ആ ഭക്തിയുതസേവനങ്ങൾ. പരകീയരസം, അല്ലെങ്കിൽ ജാരപ്രേമം കൃഷ്‌ണൻ വസിക്കുന്ന കൃഷ്‌ണലോകത്തിൽ പ്രബലമാണ്. ഗോലോകവൃന്ദാവനം എന്നുകൂടി അറിയപ്പെടുന്ന ഈ ലോകത്തിൽ ശാശ്വതമായി വസിക്കുമ്പോഴും കൃഷ്‌ണഭഗവാൻ, ലക്ഷക്കണക്കിന് കോടിക്കണക്കിന് രൂപങ്ങളായി സ്വയം വിസ്‌തരിക്കുന്നു. ആ വിസ‌രണ രൂപങ്ങളിലൊന്നായി അദ്ദേഹം ഈ ഭൗതികലോകത്തിലെ വൃന്ദാവനധാമം എന്നറിയപ്പെടുന്ന സ്ഥലത്ത് പ്രത്യക്ഷനാകുന്നു. അവിടെ അദ്ദേഹം, ബദ്ധാത്മാക്കളെ ഭവനത്തിലേക്ക്, ഭഗവാനിലേക്ക് ആകർഷിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി ആദ്ധ്യാത്മിക ഗ്രഹത്തിലെ ഗോലോകവൃന്ദാവന ധാമത്തിലെ തന്റെ യഥാർത്ഥ ലീലകളാടുന്നു.


(ശ്രീമദ് ഭാഗവതം 4/20/36/ഭാവാർത്ഥം)


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ

ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆


ഹരേ കൃഷ്ണ 🙏

ഇതുപോലെയുള്ള ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ വായിക്കുവാനായി താഴെക്കാണുന്ന ലിങ്ക് പിൻതുടരുക .


ശുദ്ധ ഭക്തി വാട്സ്ആപ്പ് ഗ്രൂപ്പ്